foto Marco Redondo
foto Sergo Rodriguez

Amparo Sánchez: ‘Ik weet dat ik kan vliegen’ 'Amparanoia' presenteert intieme solo-plaat donderdag 29 april, 2010

Na meer dan tien jaar en zeven platen met haar mestizoproject Amparanoia heeft de Spaanse singer-songwriter Amparo Sánchez besloten solo te gaan. Begeleid door de mannen van Calexico komt ze met haar eerste plaat, Tucson Habana, een intieme, sfeervolle verzameling songs met, zoals de titel al doet vermoeden, veel americana en Afro-Cubaanse invloeden. Amparo Sánchez speelt 29 april in de AB in Brussel en 8 mei in De Duif in Amsterdam.


door Elda Dorren

Je nieuwe plaat heeft een kleinere bezetting, en ingetogen, vaak melancholieke songs. Was je moe van feestmuziek?
‘Weet je, er kwamen verschillende signalen. Om te beginnen begon ik nieuwe liedjes te schrijven die niet meer echt binnen het Amparanoia-concept pasten. Ik merkte dat in die liedjes de stem belangrijker was. Ik voelde de noodzaak om te communiceren, gevoelens over te brengen. En zo waren er meer signalen, zoals de invloed van nieuwe muzieksoorten. Ik denk gewoon dat er een periode van twaalf jaar is afgelopen, en ik verwelkom een nieuwe etappe. Het is denk ik ook gewoon een natuurlijk proces, dat met de leeftijd en de rijpheid komt.’

Een van die nieuwe muzieksoorten was de americana. De plaat heeft een echte woestijnsound met broeierige gitaren. De andere kant is je oude liefde, Cuba.
‘De titel van de plaat beschrijft die combinatie: de sound van deze plaat heeft inderdaad invloeden van deze twee verschillende plaatsen. De cadans van de drums, de gitaarmelodieën en de woestijnlandschappen zijn belangrijke elementen die we opnamen in de studio’s van Calexico, in Tucson. Maar ook de latinwortel zit in veel nummers, de geest van bolero-ranchera. We namen de rest van de plaat op in de Egrem-studio’s in Havana. Het bijzondere is voor mij dat we die twee invloeden ook daadwerkelijk hebben gecombineerd binnen de nummers. Dat is denk ik het grootste wat we hebben bereikt.’

Het is je inderdaad gelukt om zelfs het Afro-Cubaanse liedje La Parrandita de las Santas, een duet met Omara Portuondo, een texmexgevoel mee te geven. Dat is knap.
‘Ik denk dat we dat bereikt hebben doordat we de opnamen op de verschillende locaties met hetzelfde basisteam muzikanten hebben gedaan (drummer John Convertino en gitarist Joey Burns van Calexico, gitarist Jordi Mestres en producer Kaki Arkarazo; red.). Op die manier zijn alle muzikale invloeden door hetzelfde filter gegaan.’

Er zit veel fragiliteit en pijn in je nieuwe muziek. In een nummer zing je: ‘Ik ben dezelfde vrouw als toen, maar dan triester’. Wat heeft die pijn veroorzaakt?
‘De nummers zijn geschreven op een heel zwaar persoonlijk moment voor mij. Momenten die we allemaal wel eens in het leven hebben, wanneer de uitdrukking ‘een ongeluk komt nooit alleen’ van toepassing is. Er was veel duisternis in mijn leven, ik voelde me heel kwetsbaar, maar tegelijkertijd ook sterk. Er zit veel rauwheid en pijn in de nummers, maar ook die moed. Er is een tegengeluid voor de pijn in die songs. Ze lijken te zeggen: ik weet dat mijn geluk gaat terugkeren, ik weet dat ik kan vliegen.’

Amparo Sánchez live in de Benelux
29 april - AB, Brussel
8 mei Paradiso: lokatie De Duif
 


meer nieuws
Betoverende samenzang in de Amstelkerk
maandag 11 maart, 2024
Soloconcert van Nani Vazana in de Roode Bioscoop
zondag 10 maart, 2024
Plus de Transglobal World Music Chart Top-40
vrijdag 1 maart, 2024
Uitverkochte Cloud Nine zaal op stelten gezet
maandag 19 februari, 2024
In Amsterdam, Utrecht en Den Haag tussen 8 maart en 22 juni 2024
woensdag 14 februari, 2024
Daverend optreden bij De X
maandag 12 februari, 2024
Tref begeleidt balfolk in De Omval
dinsdag 6 februari, 2024
Plus de Transglobal World Music Chart Top-40
donderdag 1 februari, 2024
Een persoonlijke impressie
maandag 29 januari, 2024
Monica Akihary met Boi Akih op Jazz Podium Hot House in Leiden
zaterdag 27 januari, 2024