De kleine Manou Gallo in mij maakt de keuzes Ivoriaanse bassiste/zangeres presenteert nieuw project zaterdag 27 februari, 2010

Bassiste en bandleider Manou Gallo - bekend van Zap Mama - komt vier jaar na haar succesvolle vorige cd met 'Lowlin'. De plaat werd ingespeeld door vrijwel alleen vrouwelijke bandleden op bas, gitaar, cello en percussie plus een groot aantal gastmuzikanten zoals Marie Daulne alias Zap Mama, Khadja Nin en Sabine Kabongo. Op 5 maart start bovendien de ruim twee weken durende tour van 'Van Merwijks Music Machine featuring Manou Gallo'.


Door Saskia Bender

Je nieuwe album Lowlin is ongekend breed qua sound, vergeleken met de twee vorige cd's. We horen allerlei West Afrikaanse stijlen, maar ook soul, reggae, klassiek - en een Arabische zangeres, een duduk, traditionele Ivoriaanse fluiten. Hoe komt dat?
‘Ja zeker, Lowlin is rijker,en gevoeliger. Op mijn vorige twee albums stond het ritme meer centraal. Dat komt door mijn achtergrond als percussionist en bassist. Ik denk dat ik, toen in net begon, koos voor de meer 'mannelijke' kant om me te bewijzen, te manifesteren. Maar in de loop der jaren, als je zelfverzekerder wordt, kan je ook andere kanten ontwikkelen. Ik denk dat ik nu meer een totaalbeeld heb geschapen, met een meer vrouwelijke, melodieuze sound. Ik wilde vroeger vooral de sterke vrouw laten zien die ik moest zijn, nu laat ik veel meer zien en horen van de echte Manou Gallo.’

Er staan veel liedjes met Engelstalige teksten op deze cd - is dat vanuit commercieel oogpunt?
‘Helemaal niet! Het gaat mij erom dat als ik met een zanger of zangeres samenwerk de boodschap van die persoon zo direct mogelijk overkomt. Ik zing in het Dida, een van de talen van Ivoorkust, omdat ik me daarin het meest direct kan uitdrukken. De gasten op dit album gebruikten liever het Engels of Frans. Ik vind het juist mooi als er in een nummer verschillende talen te horen zijn - zo kan elke luisteraar zich op zijn eigen manier aangesproken voelen.’

Hoe ga je te werk bij dat soort samenwerkingen ?
‘Meestal schrijf ik een melodie en bedenk dan al werkend dat ik er deze of gene bij zou willen vragen. Dan vraag ik de gast bij me thuis, luisteren we naar de basis van het stuk en vanaf dat moment zijn we twee of drie dagen lang alleen maar met dat stuk bezig. Bijvoorbeeld bij het nummer Kapia, dat gaat over de band tussen moeder en kind, dacht ik direct aan Sabine Kabongo omdat we al vaak over dat thema gepraat hadden. Het enige stuk op de cd dat ik niet zelf heb geschreven is If you need some time, de rest bestaat uit nummers waar ik de afgelopen drie, vier jaar zelf aan gewerkt heb.’

Dit album heb je voor het eerst ook zelf geproduceerd, hoe was dat ?
‘Het is echt zwaar ! Maar het geeft veel meer bevrediging: als het goed is wordt het precies zoals je het zelf gewild hebt, terwijl je soms tot een compromis moet komen als je met een producer werkt. Maar het is wel een zware belasting als je echt voor alles verantwoordelijk bent!’

We horen niet alleen veel gastvocalisten, maar ook nieuwe muziekstijlen en instrumenten, en opnamen die je tijdens je reizen hebt gemaakt. Ontstonden die dingen toevallig ?
‘Ja, vaak wel. Ik deed bijvoorbeeld mee aan een project in Boedapest, met diverse groepen uit allerlei landen. We repeteerden tien dagen lang, werkten samen aan een de stukken en gaven daarna vijf gezamenlijke concerten. In die periode ontmoette ik de Israëlische fluitist Amir Gwirtzman - hij bespeelt allerlei soorten fluiten uit Arabische en Aziatische regio's. Ik had mijn opnameset meegenomen en vroeg hem aan een nummer voor Lowlin mee te werken. Nu hoor je zijn prachtige melancholieke begeleiding in het nummer Espoir. En Bomou Mamadou uit Ivoorkust - hij is een man die alles kan: dansen, zingen, acteren, regisseren. Ik wilde dit keer een Ivoriaanse zanger op het album en hij speelt nu een belangrijke rol in verschillende nummers. Diakite Satidjouma is een zeer getalenteerde fluitist - met beiden heb ik opgenomen in Abidjan toen ik daar toch al was voor een paar concerten.’

En het geluid van een strijkinstrument, een cello, is toch ook iets nieuws voor jou ?
‘Op mijn vorige cd Manou Gallo was er al een nummer met een celloarrangement (Hommage, een hommage aan haar overleden stiefvader, red.). Ik heb celliste Anja Naucler toen gevraagd om lid te worden van mijn vrouwenband Acoustic Woman. Het subtiele geluid van de cello is natuurlijk prachtig voor melancholieke stukken, maar je hoort op Lowlin ook de lichte, speelse kant van het instrument, bijvoorbeeld in Nanan. Dat is heel vrolijk en dansbaar, en roept associaties op met highlife-muziek, palmwine liedjes. En tijdens optredens werkt de celliste vaak met distortion. Toen mijn moeder dat voor de eerste keer hoorde bij mijn concert kwam ze na afloop naar me toe en vroeg: 'wat is dat voor een vreselijk geluid, kan dat instrument niet weg ?' Hahaha!’

Welke nummers zou je zelf uitkiezen om wat meer over te vertellen?
‘Espoir gaat over AIDS-wezen in een weeshuis in Abidjan. Ik vind dat wij als artiesten de plicht hebben om mensen de ogen te openen, om te vertellen dat dit leed bestaat. Als je voor het eerst dat gebouw binnenkomt denk je dat het een sterfhuis is. Maar kinderen blijven kinderen, en je moet wel optimistisch blijven - voor hen! Dus de volgende keer dat ik daar kwam was ik vervuld van hoop. Als je naar het nummer luistert hoor je een gitaar die een dromerige melodie neerlegt. Dan hoor je stemmen die langzaam opdoemen en weer verdwijnen. Het is een langzaam, gevoelig nummer. Ik wilde samenwerken met een zangeres die ik erg bewonder, die gevoelig genoeg is om dit soort beladen thema's te kunnen uitdrukken: Khadja Nin. Ze had al 15 jaar niet meer gezongen. Toen ik met haar over dit project sprak en zei dat ik twee Afrikaanse vrouwen wilde die voor Afrikaanse kinderen zingen, deed ze toch mee.’

‘Een ander lied over hoop is La petite villageoise (het dorpsmeisje, red.) - een vrolijk liedje dat ik een beetje zie als een stripverhaal. Het is het levensverhaal van een meisje dat een grote ster wil worden; een verhaal dat op het mijne lijkt maar zich richt op de vertederende, vrolijke kant ervan. Het gaat over kracht, energie, over de gave die dat meisje heeft - het nummer klinkt funky en cool, ook dankzij de stem van Marie Daulne van Zap Mama. Het gaat ook over het contrast tussen dat meisje en haar oma: tussen jong en oud, naïef en ervaren. En bij mij is het zo dat als een liedje blij klinkt het ook echt een vrolijke boodschap heeft.’

Al die stijlen, instrumenten en vocalisten op de cd heb je gekozen uit vele mogelijkheden - maar hoe kies je die?‘Het draait om de kleine Manou Gallo die in mij zit - zij kiest en mijn keuzes van nu zijn gebaseerd op wat zij hoorde, wat haar dreef in haar jeugd. Dat kleine meisje had een gave voor ritme. Die gave is zo sterk dat het alles bepaalt - als een tic. Vergelijk het met mensen die Gilles de la Tourette hebben - je kunt het niet tegenhouden, het ritme en de muziek komen vanzelf! Mijn muziek is echt en ik weet zeker dat de mensen dat ook zo voelen.’

Lowlin wordt gereleased door Igloo Records (distributie AMG). 
Release in Nederland 1 maart 2010, in Belgie eind maart.

Het tourschema van Van Merwijks Music Machine featuring Manou Gallo:
maart: 5, De Tor, Enschede; 6, Beauforthuis, Austerlitz; 7, Borra, Amersfoort; 10, WMDC, Rotterdam; 11, Bimhuis, Amsterdam; 12, Musiater, Zevenaar; 13, Agora Theater, Druten; 14, De Regentes, Den Haag; 18, Muziekkwartier, Enschede; 19, Prospero, Den Haag; 20, Cascade, Hendrik-Ido Ambacht; april 24, Rasa Utrecht

 


meer nieuws
Betoverende samenzang in de Amstelkerk
maandag 11 maart, 2024
Soloconcert van Nani Vazana in de Roode Bioscoop
zondag 10 maart, 2024
Plus de Transglobal World Music Chart Top-40
vrijdag 1 maart, 2024
Uitverkochte Cloud Nine zaal op stelten gezet
maandag 19 februari, 2024
In Amsterdam, Utrecht en Den Haag tussen 8 maart en 22 juni 2024
woensdag 14 februari, 2024
Daverend optreden bij De X
maandag 12 februari, 2024
Tref begeleidt balfolk in De Omval
dinsdag 6 februari, 2024
Plus de Transglobal World Music Chart Top-40
donderdag 1 februari, 2024
Een persoonlijke impressie
maandag 29 januari, 2024
Monica Akihary met Boi Akih op Jazz Podium Hot House in Leiden
zaterdag 27 januari, 2024