MixedWorldMusic publiceert jaarlijks de MixedWorldMusic jaarlijst, resultaat van de Top 10 lijstjes die de redacteuren van MixedWorldMusic opstelden. 

In afzonderlijke artikelen hebben een aantal redacteuren de toelichtingen, terugblikken en vooruitzichten gepubliceerd. 

Klik hier voor die MixedWorldMusic jaarlijsten van 2020
inclusief een Spotify-playlist. 

In deze aflevering van de serie komt Bram Posthumus aan het woord, met zijn Top 10, terugblik op 2020 en vooruitblik op 2021. 

De Top 10 van 2020 van Bram Posthumus

1.   Afel Bocoum - Lindé

2.   Nakany Kanté - De Conakry à Barcelone

3.   The Garifuna Collective - Aban

4.   Santrofi - Alewa

5.   Fado ao Centre - De Coimbra com Amor

6.   V/A - Alefa Madagascar

7.   V/A - Léve Léve, Sao Tomé & Principe Sounds 70s-80s

8.   Youssou N’Dour - History

9.   Moonlight Benjamin - Simido

10. Jon Hassell & Farafina - Flash of the Spirit

Raarste jaar on record, dit 2020. Bas Springer, een vriend en zeldzaam fijne collega verloren, het begin van corona, dat de muziekscene een onvoorstelbare klap heeft toegebracht, en dan nog de ontwikkelingen in het land waar ik een groot deel van het jaar doorbreng, Mali.

Corona legde het hele muziekleven in de hoofdstad Bamako en elders in het land volledig plat. Dat betekent in de context van een grote West-Afrikaanse stad dat een grote hap wordt genomen uit een uiterst florerend deel van de economie: niet alleen de clubs en de podia maar ook de verkoop eromheen: straathandel, straateten, vervoer af en aan. Iedere taxichauffeur kan je vertellen dat je pas echt geld gaat verdienen als de zon onder is gegaan…

Misdaad in Bamako
Niet zo heel verwonderlijk dus dat na de ineenstorting van die nachteconomie er een ware misdaadgolf over Bamako spoelde, die nog altijd aanhoudt. En alsof dat nog niet genoeg was kregen we een aanzwellend koor van protest tegen het bewind van president Ibrahim Boubacar Keita die in de maand juli gruwelijk uit de hand liep. Het gebouw waar het parlement huist werd geplunderd en voor een deel afgebrand, er vielen zeker een dozijn doden, waarbij de beschuldiging aan het adres van de politie was dat ze met scherp op de demonstranten hadden geschoten, vermoedelijk in paniek.

De heimwee van Afel Bocoum
Temidden van dit alles mocht ik zowaar een ontmoeting hebben met de man die het meest aansprekende album van het jaar maakte, Afel Bocoum. Het gesprek had een rode draad: heimwee. Heimwee naar Niafunké, de plaats waar Ali Farka Touré jarenlang de scepter zwaaide en waar Afel’s wortels liggen; heimwee naar het Mali van voor de tijd dat het overlopen werd door gewapende bendes en de onoverzichtelijke bende die het land inmiddels geworden is, en heimwee naar de optredens, vooral in Europa.

Keita afgezet
Kort daarna vertrok ik voor eventjes naar Nederland. En nog geen 24 uur na mijn vertrek was president Keita door het Malinese leger afgezet. Een wonderbaarlijke tijd, waarbij ik vanuit een plotseling heel ver weg voelend Amsterdam de situatie moest duiden in de stad die geen enkele schoonheidsprijs verdient maar die toch kans ziet je hart te veroveren.

Ségou
Ik bracht een tijd door in het stadje Ségou, twee-en-een-half uur rijden van Bamako. Maar niet meer ’s avonds, zo werd me te verstaan gegeven. Te gevaarlijk. Overal zijn overvallen en we weten niet eens meer wie het zijn. Er gaan zelfs geruchten dat agenten van politie, leger of gendarmerie ’s avonds hun uniformen uitdoen en hun wapens gebruiken voor misdadige acties. Na te gaan is het allemaal maar moeilijk.

In Ségou verbleef ik een tijd in het Centre Mieruba, waar initiatiefnemer Ardo Hanne een ambitieus project van de grond wil tillen onder de titel The Lost Maestros. Een eerste serie cd’s is al uit, met namen als de overleden Mangala Camara en de nog altijd zeer levende Askia Modibo Koné, die, als hij geen muziek maakt, vol zit met verhalen over zijn tijd in het Malinese leger, toen het nog goed en functioneel was…

Sidiki Diabaté
Wie al jaren niet meer goed en functioneel is blijkt het zoontje van de koragrootheid Toumani Diabaté te zijn. Sidiki, zoals hij alom bekend staat, kwam in september in het nieuws nadat zijn vriendin bekend had gemaakt dat hij haar regelmatig zwaar had mishandeld. De maten van Sidiki zetten daarop een lastercampagne op tegen zijn (inmiddels voormalige) vriendin, waarbij werkelijk niets te gortig was, inclusief het publiceren van een sexvideo waar zij in voor zou komen. Toumani Junior werd eind september gearresteerd en zit naar verluidt nog steeds vast. Zorgwekkend was wel dat hij foto’s had laten maken en publiceren met zijn bewakers, allemaal fans kennelijk. Het moet bij hen nog doordingen dat je vrouw of geliefde bewerken met elektriciteitskabel of je vuisten gelijk staat aan misdadig gedrag, het punt dat een aantal demonstranten in Bamako maakten met een bord waarop stond: je slaat op een drum. Niet op je vrouw.

Malinese muzikanten (en niet de minsten) dachten daar heel anders open en demonstreerden in Parijs voor Sidiki’s vrijlating. Het heeft het luisteren naar muziek uit het land voor mij een navrante bijsmaak gegeven en ik spreek hierbij de verwachting uit dat geen enkele agent het nog in zijn hoofd haalt Sidiki naar de Lage Landen te halen. In ieder geval niet voordat zijn zaak voor de rechter is geweest.