Toen Anandi Battacharya tijdens de Music Meeting werd geïnterviewd door Ton Maas, vertelde ze dat ze een nieuw album voorbereidt met muzikanten uit de wereld van de americana, onder wie slidegitarist Jerry Douglas, bekend als lid van Union Station, de band achter zangeres Alison Krauss. Wat ze niet bleek te weten, is dat twintig jaar geleden al eens iemand haar is voorgegaan op hetzelfde muzikale pad, en bovendien met zo'n subliem resultaat dat de moed Anandi wel eens in de schoenen zou kunnen zinken als ze er kennis van nam.
door Ton Maas
Oorstrelender dan dit wordt het niet, althans wat mij betreft. Alleen al de loom rollende groove waarmee het tweede nummer - To a Beloved - opent, sleurt de luisteraar onweerstaanbaar mee. Aangevoerd door gitarist Will Bernard leggen muzikanten uit de invloedssfeer van Bill Frisell een wiegend fundament onder de bevallig koerende stem van Shweta Jhaveri, een Indiase khyalzangeres die sinds vele jaren in de Verenigde Staten gevestigd is en daar les geeft. Hoewel de licht-klassieke zangkunst uit India nooit eerder werd gemengd met americana, lijken beide stijlen dankzij deze combinatie voor elkaar geschapen. Ook de registratie is perfect - warmbloedig en zonder enige opsmuk - dankzij de meesterhand van producer Lee Townsend, ook alweer een vertrouweling van Frisell. Uit 1998 alweer, dit album van Shweta Jhaveri, maar nog even overrompelend als toen.
