Boi Akih, het duo van Niels Brouwer en Monica Akihary, heeft weer een nieuwe vorm aangenomen. Voor hun nieuwe project Storyteller zijn de gelederen aangevuld met blokfluitiste Dodó Kis, koraspeler Sekou Dioubaté en de percussionisten Vernon Chatlein en Nippy Noya. Voor de cd-presentatie in het Bimhuis, eind vorige week, was de voltallige bezetting uitgerukt.

door Ton Maas (tekst en foto’s)

Storyteller vertelt niet alleen een verhaal, ook de totstandkoming van het album is  een verhaal op zich. Een belangrijk onderdeel daarvan is de bijdrage van de kort geleden overleden koraspeler Zoumana Diarra, die speciaal voor dit project een nieuw exemplaar van de door hemzelf ontwikkelde chromatische variant van de West-Afrikaanse harpluit had gebouwd. Dat instrument was nodig omdat de muziek van Boi Akih nogal wat noten bevat die op de traditionele kora ontbreken. Het instrument kwam op tijd klaar voor de opnamen, die in maart zouden beginnen, maar Zoumana zou het nooit meer bespelen. Coronoa zorgde voor een eerste lockdown en Zou’s toch al zwakke gezondheid verslechterde. In juli overleed hij.

Snaren in de vingers
In koraspeler Sekou Dioubaté uit Guinee vonden Niels en Monica een waardige vervanger, die overigens nog wel eerst de 35 (in plaats van 21) snaren van de chromatische kora ‘in de vingers’ moest krijgen. De cd en het optreden in het Bimhuis zijn er getuige van dat hem dat zonder meer gelukt is. Hoewel zijn vingerwerk verscholen ging achter de kalebas die de klankkast van de kora vormt, was er weinig fantasie voor nodig om je voor te stellen dat een harp met uit drie richtingen samenkomende snaren zelfs voor een geoefende tokkelaar een forse uitdaging vormt.

Verrassing op de blokfluit
Sinds mei maakt ook blokfluitiste Dodó Kis uit Hongarije deel uit van het instant collectief. Daarmee zorgt Boi Akih zeker binnen de wereld van de impro en de wereldmuziek voor een verrassing, zoals ze eerder ook al deden met de pennywhistle die Sean Bergin uit zijn zak toverde tijdens de eerste editie van het Lagu Lagu project. Dankzij haar ongetwijfeld klassieke achtergrond beschikt Kis over een fabelachtige techniek, die haar goed van pas kwam tijdens razensnelle synchroonloopjes met de gitaar van Brouwer. Blikvanger op de bühne was de imposante contrabasblokfluit die Kis pas tegen het einde van de voorstelling voor het eerst aan de mond zette (of liever gezegd: de mond aan de fluit zette).

Samenhang uit verdampende bellen
Als er iets is dat typerend is voor de muziek van Boi Akih, is dat ze die graag laten ontstaan vanuit ragfijne geluidjes die héél voorzichtig de zinderende stilte van interpunctie voorzien. Op het eerste gehoor lijken ze niets met elkaar van doen te hebben. Een tijd lang lijkt het wel alsof elke muzikant in zijn of haar eigen muzikale luchtbel vertoeft, tot die bellen verdampen en ze elkaar op wonderlijke wijze vinden. In schijnbare chaos openbaarde zich dan opeens een structuur en ontlaadde de spanning zich als de zes improvisatoren onverwacht op hetzelfde punt uitkwamen en elkaar vonden in een spatsynchrone riff of break.

Adem hoorbaar maken
Voor verhalen vertellen is ademruimte nodig en dat verhoudt zich slecht met muzikale krachtpatserij. Dit keer dus geen gierende elektrische gitaar in de handen van Niels Brouwer, maar een akoestische met extra zevende snaar in het laag. Harder dan een beetje strummen ging het niet; het grootste deel van de tijd werd er fijntjes getokkeld. Akihary heeft zich ook uit haar gebruikelijke frontpositie teruggetrokken in de linie en stond zusterlijk naast Kis. Het leek haast wel een koortje, ofschoon de adem door beide dames op verschillende wijze hoorbaar werd gemaakt.

Veelvormig verbonden
Hoewel Chatlein en Noya alleen bij de cd-prestatie live aanwezig waren, maakte hun soepel inhakende spel duidelijk dat ze niet ad hoc voor de gelegenheid waren toegevoegd. Elk op hun eigen wijze – Chatlein soms uitdagend flirtend, Noya met gesloten ogen in diepe concentratie – toonden ze zich diep verbonden met het collectief als geheel.

Klik hier voor meer informatie over Boi Akih.

Concerten
10 jan - De X, Leiden
12 feb - Grounds, Rotterdam
05 mrt - Goede Rede Concerten, Almere
20 mrt - De Meervaart, Amsterdam