Zodra Stefan Kruger heeft afgetikt, grijpen de raderen van de geoliede machinerie die Zuco103 heet, zonder haperen en spelingvrij in elkaar. Om te kreunen zo lekker is het om de schijnbaar achteloze precisie die deze dampende zescylinder zich in vijfentwintig jaar tijd heeft eigen gemaakt, tot diep in lijf en ledenen tot je door te laten dringen. In hun loeistrakke samenspel vinden deze topmuzikanten blindelings de weg en ze genieten er ook zelf nog altijd van, zo valt van de gezichten af te lezen. En denk maar niet dat je als toehoorder af en toe even op adem mag komen. Een uur lang dendert Zuco103 op het zonovergoten dak van HoogtIJ in Amsterdam Noord op volle kracht door. ‘Ik ben deze band begonnen toen ik twee was’, grapt zangeres Lilian Vieira met een grijns. Om er vervolgens kraaiend van plezier aan toe te voegen: ‘Dan ben ik nu dus zevenentwintig!’ Bulderend gelach vanuit het bomvolle amfitheater tijdens deze eerste familievoorstelling van het nieuwe seizoen van On The Roof, want Zuco bestaat inmiddels natuurlijk (en gelukkig maar) vooral uit ouwe rotten. Van een ritmesectie is bij deze swingmachine eigenlijk geen sprake, althans niet in de zin van een afzonderlijk onderdeel. Stefan Schmidts kortaangebonden, staccato toetsenwerk en Valentijn Banniers bitse gitaarspel ademen even intens ritme als het akelig precieze hang- en sluitwerk van Stefan Kruger en de wervelende percussie van Yariv Vroom, om nog maar te zwijgen van de vette, funky accentueringen die Alex Oele aan zijn basgitaar ontlokt. Met hun grensvervagende combinatie van genres en stijlen onttrekt Zuco103 zich nog altijd aan gangbare categorieën. Van Braziliaanse roots via drum-‘n-bass en dub tot diep in Afrika, geïnjecteerd met jazzy elementen en vleugjes James Brown. En dat alles met de souplesse van een doorgewinterde jamband. Adembenemend! En o ja, ze zijn inmiddels met hun nieuwe album Telenova genomineerd voor een Edison!

Klik hier om foto’s van het optreden te bekijken.