Old Roots New Routes, de concertserie van Dutch Delta Sounds met wereldmuziek van Nederlandse bodem, kwam dit weekend met een primeur: een combinatie van artiesten die door de organisatie was bedacht. Zanger-gitarist Neco Novellas en cellist Ernst Reijseger lieten zich met plezier overhalen om een gezamenlijk avontuur aan te gaan en amper een maand na hun kennismaking traden ze voor het eerst op in Rotterdam en Amsterdam.

door Ton Maas (tekst en foto's)

Je weet vast nog wel hoe egeltjes het doen. Bij zanger/gitarist Neco Novellas en cellist Ernst Reijseger weliswaar geen stekels, maar wel musiceren op het scherpst van de snede. Het begon al meteen fluisterzacht met ijl fladderende flageoletten uit de cello van Reijseger, terwijl Novellas nog aan het prutsen was met een aanpassing aan zijn gitaar. Het stuk mondde uit in een symfonie van vogelzang waarin exotische klanken uit Novellas' geboorteland resoneerden. Wie met Reijseger wil sparren, moet er zeker van zijn dat hij zijn dekking op orde heeft, want deze freestyle improvisator pur sang houdt ervan om uit te dagen. Aan Neco Novellas was die houding trouwens wel besteed, want de uit Mozambique afkomstige muzikant laat zich niet makkelijk van de wijs brengen. In feite was hij het juist die soms verbaasde blikken op het gezicht van zijn doorgewinterde speelmakker wist te toveren.

Aanstelijkelijk spelplezier
Dat beide mannen er lol in hadden, was overduidelijk. Ook het publiek liet zich met genoegen infecteren door het aanstekelijke spelplezier. De combinatie van moeiteloze instrument- en stembeheersing met gretigheid om buiten gebaande paden te treden, leverde spannende en zelfs enerverende momenten op, maar ook lang uitgesponnen klankdialogen waarvan door de argeloze luisteraar weinig garen te spinnen viel. Dan waren de heren vooral met zichzelf bezig en nogal hermetisch in hun muzikale communicatie.

Vlammende gitaarsolo
Vooral wie gekomen was om te genieten van de wendbare en warme stem van Novellas, werd niet bepaald op zijn of haar wenken bediend. Wel demonstreerde hij meermaals in instrumentaal opzicht beslist niet de mindere te zijn van zijn kompaan. Razendsnel en trefzeker dansten zijn vingers over de hals van zijn elektrische gitaar tijdens een vlammende solo, waarbij Reijseger zijn cello dwars over de schoot trok om hem als slaggitaar te kunnen behandelen.

Orkest met voetbediening
De twee onbetwiste hoogtepunten van het concert waren overigens van solistische aard. Met behulp van zijn loop station stapelde Novellas zang op zang, tot er uiteindelijk een meerstemming koor door de Amstelkerk galmde, waar hij tot slot nog eens jubelend bovenuit steeg en het publiek daarbij tot ritmische ondersteuning maande. Reijseger speelde vervolgens een wonderschoon stuk van eigen hand, waaraan hij middels twee met voetpedalen bediende Indiase shrutiboxen (balg-gedreven drones) een onverwachte orkestrale partij toevoegde.

Talent en meesterschap
De opbouw van de avond was op z'n minst curieus te noemen. Pas na een half uur steeg er een duidelijk herkenbaar ritme op, dat de aanleiding vormde voor een song waarin Novellas' muzikale wortels doorschemerden: lichtvoetig als Braziliaanse samba en met de haastige tred van Zuid-Afrikaanse pop, waar de lettergrepen in overdrive overheen buitelen. Wat meer aandacht voor vorm in plaats van inhoud - juist als er een liedvorm te ontwaren viel, kreeg je als luisteraar weer wat houvast - had beslist tot een bevredigender resultaat geleid. Staat tegenover dat deze samenwerking nog kersvers is en gezien het verzamelde talent en meesterschap nog volop groeipotentieel heeft.

Old Roots New Routes (derde serie)
20 mrt - Raj Mohan Ensemble: TivoliVredenburg, Utrecht
21 mrt - Raj Mohan Ensemble: Amstelkerk, Amsterdam
18 apr - Mozaïek Ensemble: Amstelkerk, Amsterdam
05 mei - Patricio Wang & Ensemble + Marja Vuijsje: De Duif, Amsterdam
15 mei - Patricio Wang & Ensemble + Marja Vuijsje: TivoliVredenburg, Utrecht
23 mei - Tarmonica: Amstelkerk, Amsterdam

meer info:
Ernst Reijseger
Neco Novellas
Dutch Delta Sounds