Er gebeurt veel tijdens de zomer in het Concertgebouw. Zeker de laatste jaren, door het noeste werk van hun creatieve programmeurs. Edwin van Andel brak pas goed de muzikale grenzen open en programmeerde legendarische concerten met onder andere Cheb Khaled, Fatoumata Diawara en het duo Amadou & Mariam. En nu Tiken Jah Fakoly. Pieter Franssen bezocht de voorstelling voor MixedWorldMusic.
door Pieter Franssen (foto’s Govert Driessen)
De aanstekelijke en melodische, Franstalige reggae van Tiken Jah Fakoly uit Ivoorkust springt eruit door de tintelende, stuwende, 'luchtige' en tintelende balafoongroves en de zoetgevooisd deinende zang van twee achtergrondzangeressen die voortdurend gracieus op de voorgrond treden. Het tweetal doet me denken aan het achtergrondkoortje dat Salif Keïta uit Mali bij zich had. Tiken Jah verbleef in Mali als banneling vanwege zijn felle rebelse en politiek aanvallende teksten. De mighty Tiken Jah oogt als een jonge Burning Spear, heeft in zijn manier van zingen iets weg van Alpha Blondy en kan al gauw een potje breken bij het goedgemutste, behoorlijk gemêleerde en steeds enthousiaster rakende publiek. 'Ouvrez les frontieres'!
Na Africain à Paris, een persiflage op Stings I’m an Englishman in New York, komt de TJK-show pas echt goed op stoom. Vooral naarmate het einde nadert, wordt er gestrooid met heftige topics als La Guerre, Les Martyrs en het apocalyptische Delivrance. De kwinkelerende balafoon mag het veld ruimen voor The mighty drums in housebeat met de tama – talkingdrumklappen als extra aansporing voor de danslustigen. Het uitbundige publiek zindert onbesuisd door de gangen van het concertgebouw. Een mooi en ‘mighty’ slot van een West-Afrikaanse reggaeroots-topper.
