De slotavond van festival Glatt und Verkehrt in Krems an der Donau in Oostenrijk leverde een gemengd beeld op, met onverwachte winnaars en verliezers, zowel op het toneel als daarbuiten. Ton Maas was voor MixedWorldMusic aanwezig en doet voor de laatste keer verslag vanuit Krems. (English summary below)

door Ton Maas

Als er één ding is dat een programmeur koste wat kost probeert vermijden, is het wel dat zijn festival als een nachtkaars uitgaat. Bij Glatt und Verkehrt had men beslist een risico genomen door het meest experimentele programma in de slotreeks van vijf als laatste te plaatsen, maar uit voorzorg was toch maar een internationale top-act aangetrokken als hekkensluiter, te weten Hermeto Pascoal en zijn zevenkoppige band uit Brazilië.

Saaie grooves met sprankjes hoop
Dat deze laatste avond niet zou worden uitverkocht, was al eerder duidelijk, maar dat de teller bij ruim zeshonderd bleef steken (bij een capaciteit van ruim duizend) was niettemin zeer teleurstellend. Het eerste optreden van de avond, door het Mexicaanse duo Cabezas de Cera met de Oostenrijkse trompettist Franz Hautzinger, leverde al meteen een gemengd beeld op. Dat er best wat te genieten viel, was vrijwel uitsluitend te danken aan het sprankelende spel van de Oostenrijker. Wie zich even inspande om zijn bijdrage weg te denken, realiseerde zich al snel dat de broers beter op hun plaats waren geweest op een dance-evenement. Hun grooves waren voor een luisterfestival niet inventief of zelfs gevarieerd genoeg, en het zelfgebouwde instrumentarium bestond vooral uit gitaarachtigen die eigenlijk alleen qua uiterlijk van elkaar verschilden. Na elk klein sprankje ritmische hoop dat soms even gloorde, vervielen de heren weer snel in dezelfde saaie rockbeat.

Japans-Javaanse klankwereld zonder weerga
Het ongelijk van de wegblijvers werd vervolgens ingewreven door het Javaanse duo Senyawa in samenwerking met de Japanse gitarist en klankknutselaar Kazuhisa Uchihashi. Elke twijfel over het voor Glatt und Verkehrt misschien toch iets te experimentele karakter van hun muziek werd na opkomst binnen luttele ogenblikken weggeblazen. Bijna anderhalf uur lang speelden de drie avonturiers de sterren van de hemel. Met een hoofdzakelijk zelfgebouwd instrumentarium, waaronder tril- en strijkhoutjes en de imposante bambuwukir – een lange bamboebuis met rondom in de lengterichting gespannen snaren, zoals ook de valiha uit Madagaskar –, plus het machtige stemgeluid van Rully Shabara, werd een exotische klankwereld zonder weerga geschapen: van snoeihard, rauw en soms zelfs ronduit dreigend, tot fluisterzacht en lieflijk. Dankzij de theatrale presentatie van Shabara, die zich behalve zanger ook een voortreffelijk danser betoonde, en het contrast tussen de stoere rockposes en het sexy rokje van tokkelaar Wukir Suryadi, was het concert een lust voor oor én oog.

Hermeto Pascoal als nachtkaars
Dat de slotavond van Glatt under Verkehrt aflevering 17 vervolgens tegen alle verwachtingen in toch nog als een nachtkaars uitging, kon niemand anders worden verweten dan Hermeto Pascoal, die met zijn band een ongeïnspireerd en ronduit slordig optreden ten beste gaf. Zangeres Aline Morena zat er zelfs met regelmaat zo ver naast, dat heel wat mensen de oren bedekten om het niet te hoeven horen. Raadselachtig hoe zoiets kan gebeuren bij zo’n hoog gehalte aan muzikaal talent en vakmanschap.

Lees hier het verslag van Dag 1.
Lees hier het verslag van Dag 2. 
Lees hier het verslag van Dag 3.
Lees hier het verslag van Dag 4.

Summary
The final night of the 17th edition of Glatt und Verkehrt in Krems resulted in some unexpected winners and losers. Cabezas de Cera - two Mexican brothers playing percussion, electronics and an array of self-invented string instruments – had been paired by the festival director with trumpeter Franz Hautzinger from Austria. A wise decision, since the grooves created by the Mexicans were rather monotonous and simple. The big surprise of the night was brought about by three musical adventurers, the Javanese duo Senyawa plus guitar player and sound tinkerer Kazuhisa Uchihashi from Japan. Together they created an unparalleled exotic soundscape, ranging from raw and biting to sweet and gentle, but with immense power and focus. The fact that the festival petered out like a damp squib after all, could be blamed on nobody but Hermeto Pascoal, who, together with his band, put down an uninspired and even sloppy set.