Opeens schudt de zwartharige Libanese schone haar sluike haar gedecideerd naar achteren: 'Ík zie me helemaal niet als de Madonna van het Midden-Oosten!' Het interview met de voormalige zangeres en muzikante van het Libanese triphopduo Soap Kills is dan al een stuk op gang in het café van het Bimhuis waar ze wacht voor haar optreden in Vrije Geluiden - uitzending 3 november. Ze praat vlot, deze dame, wiens hart, behalve bij oude Egyptische componisten en iconische zangers als Mohamad Abdelwahab en Oum Kalsoum, ook bij Westerse artiesten en muziekstromingen uit de jaren tachtig ligt. Yasmine Hamdan bracht onlangs haar gewaardeerde album 'Ya Nass' uit en treedt drie keer in de Benelux op. op 25 en 26 oktober respectievelijk in Antwerpen en Amsterdam, en op 28 oktober in Brussel.

door Pieter Franssen

Ik probeer de geest van de zangeres, die ook een graad in de psychologie heeft, een beetje te ontleden. Ze behoort niet tot de militante Souad Massi's en Emel Mathlouti's van Noord-Afrika, zegt ze, hoewel ze wel opkomt voor de emancipatie van de vrouw.

Synthesizers
Yasmine Hamdan groeide op in een Arabische wereld die toleranter was dan de huidige. Haar vader was een vrijgevochten Arabische communist uit het Noorden van Libanon. en evenals haar moeder, die uit het zuiden kwam, moedigde hij zijn dochter beslist niet aan om zangeres of muzikante te worden. Abu Dhabi, Koeweit, Griekenland en Libanon lieten allemaal ook hun muzikale sporen achter bij de zangeres, die bekent zeer gecharmeerd te zijn van Kate Bush en met name de geweldige synthesizerband Cocteau Twins, die zo graag haar vocalen meer dan verdubbelde. Daarnaast adoreert ze Depeche Mode, ook zo'n heavy synthband.
Daar hoor je op haar laatste cd Ya Nass, dat zoiets als 'dialoog, opening naar een gesprek' betekent, legio voorbeelden van. 'Ik ben dol op lagen zang over elkaar opnemen. Multitracking. En ik krijg een kick van synthesizers, en dan vooral van analoge. In Soap Kills speelde ik er al mee. En ik ben gek op het samplen van oude Egyptische en Libanese zangers en zangeressen.'

Surrealistisch
'Triphop is melancholiek en sensueel. Die stijl past goed bij me. Ik was helemaal verkocht toen ik Portishead in Beiroet zag spelen. En Beiroet na de burgeroorlog had voor mij veel weg van een surrealistisch theater. Uit de brokstukken van gebouwen groeiden legio bloemen, of je vond een foto van iemand waarvan je niet wist of hij dood was of nog leefde.
'Samen met co-producer en artistieke vriend Marc Collin uit de band Nouvelle Vague wilde ik een album neerzetten dat zowel mijn experimentele electropopkant als mijn voorliefde voor indiefolk zou belichten. De vier indiefolk nummers kwamen tot stand met gitarist Kevin Seddiki, die ook het prachtige retronummer Beirut, een ode aan mijn stad, inkleurde. Ikzelf zorgde voor de (Arabische) samples van Oum Kalsoum tot Abdelwahab, en Marc deed de drumprogramming.'

Verbeeldingstuin
'Behalve dat ik dol ben op optreden, ook onder moeilijke omstandigheden zoals laatst in Egypte in de plaats El Genaina onder de ogen van de Moslimbroederschap, houd ik er ook van om de pop achter me te laten en te flirten met andere disciplines als hedendaagse dans en theater. Ik pluk graag verschillende vruchten uit mijn muzikale verbeeldingstuin. De ene keer is dat een wortel, de volgende keer radijs, of een banaan. Scores schrijven bij films vind ik ook uitdagend werk.
'Hal, op mijn laatste album, gaat over een vrouwelijke vampier, een beetje mokkend karakter, dat haar liefje kwijt is, uit Only Lovers Left Alive, de nieuwste film van Jim Jarmusch, die in 2014 in première gaat. Ik ontmoette Jim op een filmfestival in Marrakech. Slimme en originele vent, ook muzikant trouwens, die een open oog voor aparte sounds heeft. Bij Hal hoor je ook de diepe tonen van de driesnarige guimbri, hét trance-instrument van de gnawabroederschappen.
'We treden met z'n vieren op en ik zing met mijn halfmannelijke, hese en verleidelijke stem een kleurrijke doorsnee uit mijn hele repertoire. Je moet het beslist gaan meemaken!'

Dat kan op de volgende data op de volgende podia
vr 25 oktober: De Roma, Antwerpen
za 26 oktober: Paradiso, Amsterdam
ma 28 oktober: AB, Brussel