Naar aanleiding van het verschijnen van hun nieuwe cd 'Po Drom' was de groep Parne Gadje eerder deze week in het Bimhuis in Amsterdam om opnamen te maken voor het VPRO-televisieprogramma Vrije Geluiden. Ton Maas was voor MixedWorldMusic aanwezig en sprak na afloop met drie van de bandleden.
tekst en foto's Ton Maas
Ton Maas (TM): Live zijn jullie een van de meest enerverende bands die ons land rijk is, maar op de een of andere manier lieten die intensiteit en energie zich tot dusver niet echt vertalen naar jullie plaatopnamen. Of zien jullie dat anders?
Michiel Hollanders (MH): Ik herken daar wel iets in. We vonden het overigens wel fijn dat we live de cd konden overtreffen in plaats van andersom, wat ook best veel voorkomt.
Live spelen
TM: Dat kan zijn, maar de cd krijgt steeds meer de functie van souvenir na een concert. En dan mag die natuurlijk liefst niet tegenvallen.
TM: Dat kan ik me voorstellen, want de nieuwe plaat mag er wezen. Ik vind hem zelfs minstens zo overtuigend als Bizoagor (met Gjunler Abdulah), die tot nu toe mijn favoriet was.
MH: En juist die plaat was het minst ‘live’ gemaakt. Bij een cd heb je in feite twee keuzes: of je gaat uit van een nette registratie van wat er live gebeurt, of je bouwt het in lagen op en voegt van alles toe, zoals in de popmuziek gebruikelijk is. Eigenlijk hebben we daar altijd tussenin gezeten, dus onze platen waren niet echt live, maar ook geen spetterende popproducties. En Bizoagor was dus wel op de popmanier gemaakt, zij het met een andere artistieke inzet. We hebben toen bijvoorbeeld veel aan de mix gesleuteld, om de expressie op te krikken.
TM: Dat is dan de link met jullie nieuwe cd Po Drom, die ook weer – om een mooie Engelse term te gebruiken – duidelijk production value heeft. En dat wérkt wél. Wat je zou missen aan energie en intensiteit van het liveoptreden wordt gecompenseerd door de rijkdom van het klankbeeld, dat nu abstracter is. Niet alle klanken zijn nog herleidbaar tot specifieke instrumenten. Het is een soort schildering met klanken geworden.
GW: Dat hadden we ook vooraf bedacht. We hebben lang geworsteld met de vraag of we nog een plaat zouden maken of niet. En toen we het daarover eens waren, werd ook snel duidelijk dat het echt een geproduceerd album moest worden. De besluitvorming is dit keer ook heel anders gegaan. Omdat Parne Gadje uiteindelijk toch vooral Marcs (Constandse; red.) kindje is, hebben we hem fiat gegeven om de plaat te maken zoals híj hem wilde hebben.
Externe producer
MH: Natuurlijk is het zo dat we al tien jaar als groep bij elkaar zijn en het muziekmaken echt een groepsproces is, maar in bepaald opzicht moet Marc toch de kar trekken, anders werkt het niet. En hij kwam meteen met het idee van een externe producer op de proppen.
Ritmische functie
TM: Hoe kende je hem, vanwege zijn werk?
TM: Het lijkt me ook heel lastig om jezelf te produceren, omdat je er te dicht op zit.
Concerten
Voor de speellijst, zie www.parnegadje.com/tour-dates/