Antonio Castrignanò
Castrignanò geïnterviewd
Castrignanò geïnterviewd
Optreden Mixed Media Lounge
Optreden Mixed Media Lounge
Kareyce Fotso met Fabien Degryse
Kareyce Fotso
Interview door Bas Springer
Castrignanò op het Nikko-podium
Castrignanò met Rocco Nigro






Sysmo & Santiago Vazquez
Becca Stevens & Attaca Quartet op Ziro-podium
Becca Stevens

Simone Bottasso & Daniël de Boer in de Mixed Media Lounge
Brown & McCaslin 'Wat gaan we doen?'
Aan de slag met groove
Derek Brown en Donny McCaslin

Derek Brown geïnterviewd door Koen Schouten



Bottasso en De Boer op het Ziro-podium
Daniël de Boer
Simone Bottasso



Interview Quartabê in de Mixed Media Lounge


Quartabê-drummer Mariá Portugal
Optreden Quartabê in de MML



Red Baraat in de Nikko


Bandleider Sunny Jain



Sunny Jain in de Mixed Media Lounge
met Jaïr Tchong
Optreden Red Baraat in de MML
Becca Stevens op bezoek in de MML


Becca Stevens met Koen Schouten
The Brother Moves On in de MML
Interview met Siyabonga Mthembu, zanger en bandleider van The Brother Moves On


Marco Mezquida

Max ZT van House of Waters
Moto Fukushima
House of Waters



Seun Kuti met Bas Springer
Interview Soweto Kinch
Seun Kuti in de Nikko





Music Meeting 2018 liveverslag met foto's en video Verslagen vanuit de Mixed Media Lounge en vanaf het festivalterrein maandag 21 mei, 2018

Zoals ieder jaar doet MixedWorldMusic verslag vanaf het festivalterrein van Music Meeting. Park Brakkenstein in Nijmegen staat het hele pinksterweekend in het teken van muziek uit alle windstreken. Met MixedWorldMusic doen we live-interviews en miniconcerten met de festivalartiesten in de Mixed Media Lounge. Tijdens drie festivaldagen zetten we in dit artikel verslagen online. Zie hier ons ruime verslag met veel foto's en video vanuit de 'Oyo', de prachtig op een open plek in het bos gelegen nieuwe locatie van de Mixed Media Lounge.


door Ton Maas, Jaïr Tchong, Bas Springer en Erk Willemsen - foto's door Ton Maas (tenzij anders vermeld), video's door Erk Willemsen 

In dit artikel vind je verslagen in omgekeerde chronologische volgorde. Dus als je tijdens het weekend meerdere keren kijkt, zie je het nieuwste items steeds bovenaan verschijnen.

Ondertussen is Music Meeting afgelopen, maar de chronologie hebben we gehandhaafd.

Niet met onderstaande twee foto's trouwens, die de sfeer in de Oyo, waar de Mixed Media Lounge plaatsvond, heel goed weergeeft: dicht bij de muzikanten luisteren naar hun spel bij een miniconcert en ze horen praten over hun achtergronden en ervaringen, voor of na hun concert op een van de grote podia. 


Oyo - Mixed Media Lounge, met Saz'iso (foto's Eric van Nieuwland)


Voor ons, journalisten van MixedWorldMusic is Music Meeting altijd een bijzonder festival; door de programmering, die altijd zeldzaam goed is, maar ook omdat we die speciale taak hebben de festivalartiesten te interviewen en te begeleiden naar hun miniconcert in 'onze' Mixed Media Lounge. We doen dat met een vast, heel goed op elkaar ingespeeld team en om de beurt vliegen we uit naar de grote podia om te zien wat zich daar afspeelt. In dit artikel vind je daarvan verslag, vooral van de world music gerichte concerten. 

Music Meeting gooide dit jaar haar formule helemaal om: één ticket voor alle podia en een geheel nieuw ingericht festivalterrein. De grote, vaak dansbare acts stonden in de Nikko, de artiesten die zich toeleggen op muziek waar je eens rustig voor moet gaan zitten spelen in de Ziro, wat eigenlijk ook wel geldt voor de Mystic, het podium in de Hortus. De Oyo was gereserveerd voor de Mixed Media Lounge, en daar hebben we met heel veel plezier gewerkt. Wát een mooie intieme locatie (zie de foto's hierboven), wát een sfeer en wat was het feeëriek in de avonduren. We hebben daar heel mooie gesprekken gevoerd en prachtige muziek gehoord. Lees de verslagen hieronder en bekijk de video's maar eens! De fotoserie door Ton Maas kan je in groot formaat doorlopen door in de linkerkolom op de eerste foto te klikken en dan verder te scrollen. 


Dag 3, maandag 21 mei


Seun Kuti & Egypt 80 ft Soweto Kinch

De derde dag werd afgesloten met een overweldigend concert van Seun Kuti.

Niemand had kunnen voorzien dat na de dood van de Nigerigaanse bandleider, musicus en activist Fela Kuti (1997) zijn inventie afrobeat internationaal zo'n enorme vlucht zou nemen. Wereldwijd eigenen bands zich afrobeat toe, sommigen conservatief, anderen in een vrijere variant. Die enorme familie van bands heeft uiteraard zijn helden en mindere goden, maar wanneer men Egypt 80 aanschouwt, raak je wel even diep onder de indruk: hier komt het dus vandaan! Tegelijkertijd is die aandacht voor afrobeat een interessant fenomeen, Fela Kuti had het ongetwijfeld kunnen waarderen. Afrohouse koestert afrobeat als grote inspiratiebron. De off-Broadway musical Fela! (Bill T. Jones en Jim Lewis, 2008) en de jaarlijkse Felabration-vieringen brengen zijn leven en activisme wereldwijd onder de aandacht van generaties die nog geboren moesten worden toen Fela Kuti overleed. Fela's zoon Femi Kuti trad als eerste in de voetsporen van zijn vader, maar sinds een aantal jaar heeft zijn andere zoon, Seun Kuti, de directie van Egypt 80 (het orkest van Fela Kuti) overgenomen. Terwijl Femi afrobeat per album nieuwe gestalten geeft (geslaagd en minder geslaagd) blijft Seun Kuti trouw aan de oervorm. Daar is veel voor te zeggen: Femi lijkt soms wel de weg kwijt te zijn, met steeds snellere tempi die niet meer dansbaar zijn.
Seun Kuti was een paar keer eerder in Nederland te zien, maar met een nieuw album op zak (Black Times, Strut Records, 2018) is hij beter in vorm dan ooit. De gelijkenis met de archiefbeelden van Fela zijn ronduit verbijsterend. De manier waarop Seun zijn lichaam beweegt, dan weer als panter, dan weer als schorpioen, dan weer als leeuw, blijft eindeloos fascinerend om naar te kijken en geeft een enorme meerwaarde boven de albums. Om niet te zeggen: Seun Kuti danst uiterst sensueel en meeslepend. Tegelijkertijd blijft hij als saxofoonspelende bandleider in volledige controle, zonder dat hij autoritair heerst over zijn manschappen. Naar die andere bandleden kun je ook eindeloos kijken en luisteren: de shekere-speler speelt op een ongelofelijk strakke en heldere manier, dusdanig dat alleen al diens instrument zorgt voor trance-effecten. Zoals op de beste platen van Fela blijft er onder de langgerekte nummers steeds een venijnig gitaarslagje helder doorklinken, bijtend als een piranha, permanent de dansspieren aansprekend. Seun kwam met de Britse Soweto Kinch als gast, maar die leek nog ietwat bleu tussen dit enorm hechte orkest; zijn bijdragen kwamen wat minder uit de verf. Een klein detail bij een overrompelend slotconcert, waarin na alle cerebrale en buitengewoon knappe 'hoofdmuziek' van de derde dag ook eindelijk wat ruimte kwam voor het ritueel, de trance, de dans. (Jaïr Tchong)

Bekijk hier de registratie van een van de laatste nummers. 


Seun Kuti kondigde vlak voor het concert in het interview in de Mixed Media Lounge aan dat zijn show op Music Meeting 'the best show ever' zou worden en bevestigde dat hij al op z'n achtste bij zijn vader, Fela Kuti, in de band speelde. Bekijk hier het hele interview, samen met zijn speciale gast bij het Music Meeting concert, Soweto Kinch. Bas Springer interviewt. 


House of Waters
‘Ben je wel eens uit een band gezet omdat je te veel noten speelde?’ Met die vraag aan basgitarist Moto Fukushima begon Koen Schouten kort na zes uur zijn interview met House of Waters in de Mixed Media Lounge. Hoewel zichtbaar verbaasd herpakte de man met de zessnarige basgitaar zich snel, wees opzij naar hakkebordspeler Max ZT en grapte: ‘Nee hoor, want hij speelt nog véél meer noten dan ik!’ Max’ spel op de hammered dulcimer, een kleinere variant van de uit Hongarije bekende cimbalom, is inderdaad duizelingwekkend. Hij vertelde tijdens het interview over een studiereis die hij had gemaakt naar Senegal, waar hij ontdekte hoe koraspelers met alleen duim en wijsvinger van beide handen niet alleen gelijktijdig de melodielijn en de harmonische begeleiding spelen, maar daaroverheen ook nog improviseren. Met dat in zijn achterhoofd ontwikkelde hij een nieuwe speltechniek om hetzelfde effect te kunnen bereiken op zijn hakkebord. Om het razendsnel roffelen met één stok onder de knie te krijgen, nam hij in India les bij een beroemde santurspeler. Hij werkte daar niet alleen aan zijn techniek, maar kreeg er ook meer oog voor de spirituele dimensie van muziek en musiceren. Het optreden van House of Waters kenmerkt zich dan ook niet alleen door indrukwekkende virtuositeit, maar zeker ook door diepgang. En juist in de Mixed Media Lounge kwam dat goed uit de verf, want tijdens het voorafgaande concert in de Ziro ging veel van de nuance verloren omdat de basgitaar van Fukushima te overheersend was en te weinig gedefinieerd klonk in de mix. (Ton Maas)

 

Marco Mezquida
De Spaanse pianist Marco Mezquida werd in de Mixed Media Lounge geïnterviewd door Koen Schouten. Zie hier eerst een nummer van Egberto Gismonti en daarna het interview dat werd afgenomen door Koen Schouten. Hij vertelt dat hij zelden dit soort composities bespeelt tijdens concerten, want daar concentreert hij zich juist op lange, vrije improviaties. De sessie wordt besloten met zijn compositie Joya.

 

Amsterdam Klezmer Band & Söndörgő
Amsterdam Klezmer Band nam met de Hongaarse gelijkgestemde formatie Söndörgő het zeer geslaagde Szikra op, ter gelegenheid waarvan ze momenteel in dubbelformatie toeren. In de Mixed Media Lounge kwam de tambura ter sprake, de familie van luitinstrumenten waarin Söndörgő zichzelf heeft gespecialiseerd. De Hongaarse groep houdt zich sinds 1995 bezig met de wat minder bekende muziekgenres van het stroomgebied van de Donau, folk die door onder andere Béla Bartók werd onderzocht. De snaren van Söndörgő mixen wonderwel met de blazers van de AKB. Het puntige korte optreden stemde alvast nieuwsgierig naar de grote set later in de Nikko. (Jaïr Tchong)

In onderstaande video een deel van het interview met hier Job Chajes aan het woord die ingaat op de samenwerking met Söndörgő. 




De Uitdaging: Shishani Vranckx & Neco Novellas
'Namibië en Mozambique vinden elkaar op poldergrond', kopte het programmaboekje over de muzikale uitdaging tussen de Namibisch-Belgische zangeres Shishani Vranckx, zanger-gitarist Neco Novellas uit Mozambique en de Nederlandse pianist Thijs Borsten, initiatiefnemer van De Uitdaging. In deze inmiddels zeven jaar durende serie worden muzikanten uitgedaagd om het beste in elkaar naar boven te halen. Het concert in de Nikko was een uitermate ontspannen ontmoeting tussen Shishani Vranckx en Neco Novellas, die met veel improvisatievermogen het publiek aan het dansen kregen met een mix van muziek uit Zuidelijk Afrika en Brazilië. Zonder dat de artiesten tot het uiterste gingen werd het een aangenaam concert met het dansende publiek als grote winnaar. (Bas Springer)

Kort na het concert bezocht het trio de Mixed Media Lounge voor een interview en miniconcert. Kijk hier de registratie:

 

The Brother Moves On
Drie mannen uit Zuid-Afrika openden het programma in de Mixed Media Lounge in de Oyo-tent maandag aan het begin van de middag met een ontroerende minisessie en een welbespraakt interview, afgenomen door Jaïr Tchong. 




Dag 2, zondag 20 mei 

La Mambanegra
La Mambanegra bracht de tweede dag tot een logische conclusie met een gedegen set salsa. Opvallend is de wijze waarop deze Colombiaanse groep zich in woord én middels muzikale citaten schatplichtig verklaart aan de Cubaanse salsavarianten, met name die van Los Van Van (in 2014 nog te zien op de Music Meeting). Ergens is dat wel passend, want juist de Cubanen blijven creatief spelen met de vorm salsa, terwijl La Mambanegra eigenlijk vooral binnen de kaders blijft van hoe salsa al sinds de doorbraak van dit genre in het New York van de jaren zeventig heeft geklonken. Je zou iets meer dwarsigheid willen horen, in de stijl van Palmieri, maar tegelijkertijd geeft La Mambanegra dit publiek precies waar het behoefte aan had na een dag van vooral luistermuziek.

We filmden het wervelende slotakkoord. 

 


Flat Earth Society & David Bovéé ‘Boggamasta’
Een hilarisch interview plus miniconcert: het Boggamasta-project in akoestische versie in de Mixed Media Lounge! De recalcitrante, bevlogen David Bovéé vertelt over de oorsprong van dit project in Gambia. Peter Vermeersch, bandleider van Flat Earth Society vult aan: 'Een theaterfestival uit Oostende wilde een samenwerking met Banjul in Gambia. We hebben daar veel gechant met muzikanten daar. En van het een kwam het ander.' Luister hier naar een nummer én het interview.  




Red Baraat
De bhangrafunkers uit Brooklyn waren niet eens op volle slagkracht toen ze om een uur of zes het podium van de Nikko in bezit namen. Met slechts drie van de vaste blazers in de gelederen kwamen ze misschien stoom te kort, maar dat werd moeiteloos ondervangen door de ritmesectie die, waar nodig, vulkaangeweld weet te ontketenen, mede dankzij de wisseldienst van sousafoonspeler Kenneth Bentley, die zich op beide terreinen verdienstelijk maakt. Ook de rolverdeling binnen de ritmesectie is ongewoon, want waar het drumstel meestal leidend is, fungeert Chris Eddleton bij Red Baraat als servoaandrijving voor de man die met beukende stok en zwiepend rietje de dienst uitmaakt: bandleider Sunny Jain. 




Zijn dhol is weliswaar een traditioneel Indiaas slaginstrument, maar zoals hij later in de Mixed Media Lounge aan interviewer Jaïr Tchong vertelde, liggen de wortels ervan op het Arabisch schiereiland (dhol is ook een Arabisch woord) en verspreidde de dubbelzijdige trom zich in alle richtingen, naar Bulgarije (tupan) en zelfs Polen, waar hij barabantrom wordt genoemd. Kenmerkend voor alle varianten is het laag gestemde vel aan de rechterkant, waarop met de stok wordt geslagen, en het hoog gestemde vel links, dat met het flexibele rietje wordt gegeseld.
De kernmacht van Red Baraat bestaat uit nazaten van Indiase immigranten in de VS, die zich als rechtgeaarde Amerikaanse tieners eerst hebben ondergedompeld in rock, funk, ska en wat dies meer zij, alvorens hun Indiase wortels te omarmen en daarmee vervolgens volgens geheel eigen recept in de fusionkeuken het brouwsel te creëren waarmee ze nu de wereld bestormen. Het toegestroomde publiek in de Nikko-tent liet het zich in elk geval goed smaken en riep dan ook in koor om méér toen het eindsignaal werd gegeven. Speciale vermelding verdient indiegitarist Johanthan Goldberger, die als ‘ingehuurde’ extra kracht met zijn ontregelende interventies voor avontuurlijk en enerverend weerwerk zorgt. (Ton Maas)

Het interview en miniconcert van een deel van de groep in de Mixed Media Lounge hadden we gestreamed of Facebook Live en kun je hier terugkijken. De bedoeling was dat Sunny Jain met zijn trompettist zou aantreden, maar de percussionist en saxofonist konden het niet laten mee te spelen.  

 


Oum

Marokkaanse gnawa, soul en sensualiteit vormen samen het concept van de boeiende Marokkaanse diva Oum, die een overtuigende show gaf in de Nikko. Ze bracht songs van haar laatste cd Zarabi, Arabisch voor tapijt. Begeleid door een Nederlandse percussionist, een Cubaanse bassist en Franse muzikanten op ûd (Arabische luit) en trompet riep de fraai zingende en heerlijk zwoel dansende Oum beelden op van de Marokkaanse woestijn, waar haar laatste album werd opgenomen. Hoewel haar show nauwelijks afweek van voorgaande shows blijft Oum een fascinerende bühnepersoonlijkheid die ons met veel elegantie dichter bij de Marokkaanse ziel brengt. Laatste nieuws: eind september komt Oum voor een tournee naar Nederland, met concerten in Amsterdam, Utrecht en Rotterdam. (Bas Springer)


Oum (foto Gerard Verschooten)


Nizar Rohana & Udo Demandt

Na een prachtig concert in de prachtig gelegen Mystic (voorheen het Hortus-podium) togen ûd-speler Niza Rohana en percussionist Udo Demandt naar de Mixed Media Lounge. Daar speelden ze twee composities van Rohana, waarbij opviel hoe organisch en ontspannen de twee speelden, elkaar aanvulden en de composities bijna steeds achteloos besloten. Demandt bespeelde een daf, en legde uit hoe de verschillende zogenaamde raamtrommels gebruikt worden in de muziek van het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Rohana vertelde over de oorsprong van de ûd en de muziek waarin die gebruikt wordt.

Bekijk hieronder de eerste van de twee composities die ze speelden en het interview door Ton Maas. We hebben dit gestreamd via Facebook Live en nu hier in dit artikel ondergebracht (met de excuses voor de beeldkwaliteit die even te wensen overliet door een tijdelijk slechte streamverbinding). 


Saz'iso

Het concert van het Albanese ensemble Saz’iso was van een onvoorstelbare schoonheid. Alleen al de setting – de Mixed Media Lounge midden in het prachtige park Brakkenstein – riep gevoelens van puurheid, verlangen en melancholie op. De muziek van deze zeven muzikanten uit het zuiden van Albanië was zo emotioneel en zo puur dat er zelfs mensen aan het huilen waren tijdens dit nu al historische concert. Gewapend met zelfgebouwde luiten, klarinet, tambura en polyfone vocalen wist dit superensemble de puurheid van de Albanese volksmuziek te vangen in door merg en been gaande songs, afkomstig van hun verleden jaar verschenen debuut-cd At Least Weave Your Handkerchief At Me, door MixedWorldMusic uitgeroepen tot beste album van het afgelopen jaar. De wisselwerking tussen de twee zangeressen en de begeleiders op luit, klarinet en tambura deed de rillingen regelmatig over de ruggen van het zeer intens luisterende publiek lopen, dat ieder nummer met luid applaus begroette. Prachtig ook om te zien hoe de producer van het album, Joe Boyd, tijdens de soundcheck controleerde of alles klopte. En terwijl de vogels in het park onverstoord hun lied zongen, sloot uw Mixed-verslaggever zijn ogen en bad hij, geïnspireerd door de priester-zanger van het Albanese ensemble, voor vrede op de wereld, te beginnen op Eerste Pinksterdag 2018. Veel mooier zal het niet worden op de Music Meeting. (Bas Springer)

Voorafgaand aan het concert, terwijl het podium in gereedheid werd gebracht, konden groepsleden van Saz'iso zich niet langer inhouden en werd er al gespeeld alsof er al begonnen was. 

 

In de Mixed Media Lounge vertelden Joe Boyd en Andrea Goertler uitgebreid over de totstandkoming van Saz'iso. Het is interessant om Boyd te horen uitweiden over zijn gedachten bij de huidige toestand van de internationale wereldmuziek. Naar zijn mening wordt er te veel 'gefuseerd om de fusie' en wil hij juist met zijn werk wijzen op muzikale tradities die 'niet postmodern zijn', oftewel: nog niet zijn aangeraakt door de fnuikende marketingmechanismen van de muziekindustrie. Daar valt veel voor te zeggen, hoewel Boyd zelf ooit een belangrijke rol speelde bij belangrijke fusieplaten, zoals Songhai (Hannibal Records, 1988), waarop de Malinese koraspeler Toumani Diabaté samen met de Britse bassist Danny Thompson en de Spaanse groep Ketama bewijst dat fusies in de muziek niet noodzakelijkerwijs hoeven te mislukken. In het gesprek met Ton Maas kwam ook nog ter sprake dat Boyd nog immer bezig is met de opvolger van zijn prachtig geschreven memoires White Bicycles - Making Music In The Sixties (2006). Misschien wel het beste argument voor Boyds stelling ligt uiteindelijk in de magnifieke muziek van Saz'iso, waarin ook voor liefhebbers van dronemuziek veel te halen valt. Cultureel erfgoed van de mensheid, wat inderdaad onverbiddelijk zou verdwijnen zonder de interventie van gedreven muziekapostelen zoals Joe Boyd en Andrea Goertler. (Jaïr Tchong)

Bekijk hier het volledige interview door Ton Maas in de Mixed Media Lounge met Joe Boyd, Andrea Goertler en Aurel Qirjo, voorafgaand aan het hierboven beschreven miniconcert dat is opgenomen door de VPRO voor het programma Buitenspelen van Vrije Geluiden. 



Roomful of Teeth
Na hun adembenemende concert in de Ziro bezocht de groep van louter vocalisten de Mixed Media Lounge. Het interview met Roomful of Teeth door Koen Schouten werd bijna een zangworkshop. Allerlei zangtechnieken waar de groep zich in heeft bekwaamd komen voorbij, van Tuva boventoonzang tot jodelen. Bekijk de sessie hier:


Quartabê
Vier Braziliaanse vrouwen worden geïnterviewd door Koen Schouten in de Mixed Media Lounge. Over de het waarom van hun aparte kledij tot de diepere achtergrond van hun repetoire. Interview voorafgaand aan de tv-opnames voor de VPRO, die later dit jaar online en in het NPO1 tv-programma Vrije Geluiden te zien zullen zijn.

 


Dag 1, zaterdag 19 mei


Donny McCaslin & Derek Brown

Laatste onderdeel van de Mixed Media Lounge op Dag 1 is een unieke ontmoeting van twee van 's werelds beste saxofonisten, Derek Brown en Donny McCaslin. We hebben de volledige sessie gefilmd, eerst een improvisatie, letterlijk de eerste keer dat ze de saxen kruisen - ze hadden elkaar zelfs nooit eerder onmoet -, daarna het interview door Koen Schouten, en vervolgens een afsluitende improvisatie. Music Meeting naar de letter van het woord!

Bekijk hier de volledige sessie, eerst een improvisatie, vervolgens het interview door Koen Schouten en tot slot nog een lange improvistaie voor twee saxen



Bottasso-De Boer
Trekharmonicaspeler en componist Simone Bottasso maakte twee jaar geleden al indruk tijdens de Music Meeting, toen hij samen met tarspeler Reza Mirjalali uit Iran tekende voor een van de hoogtepunten van die editie met een betoverend mooi brunchconcert in de Hortus. Geen wonder dus dat de muzikant uit Piemonte (Noord-Italië) opnieuw werd uitgenodigd, dit keer voor een optreden op het hoofdpodium Nikko. Hij trad er aan met wederom een splinternieuw duo dat hij sinds kort vormt met bassist en zanger Daniël de Boer. Ook zij kennen elkaar van hun opleidingen bij Codarts in Rotterdam, waar Simone compositie studeerde en Daniël klassiek op de contrabas. Hun duoproject speelt zich af op het avontuurlijke snijvlak tussen akoestisch en elektronisch, waarbij ze er in slagen om beide domeinen naadloos in elkaar te laten overvloeien. De voorstelling volgt als verhaallijn de biografie van een virtuele jongeling, vanaf diens geboorte via leerschool, liefde en politieke bewustwording tot zijn ‘einde’ als hologram. Ondanks extreme contrasten in stijl en sfeer wordt de boel langs die rode lijn toch een beetje bij elkaar gehouden. Daardoor voelde een totaal onverwacht virtueel gastoptreden van politicus Geert Wilders – in de gedaante van een listig verhaspelde versie van zijn minder-minder-toespraak – uiteindelijk toch minder misplaatst dan het in eerste instantie misschien leek. (Ton Maas)


Sysmo featuring Santiago Vazquez

Wanneer je naar het percussiegezelschap Sysmo kijkt, realiseer je je eens te meer hoe universeel ritme is en hoe creatief slagwerktradities met elkaar te verbinden zijn. De Argentijnse componist en slagwerker Santiago Vazquez heeft een methode ontwikkeld waarmee middels gebarentaal al snel even complexe als meeslepende ritmische bouwwerken te maken zijn, ook tussen slagwerktradities die ogenschijnlijk weinig met elkaar te maken lijken te hebben. In die zin heeft Vazquez, die in de Mixed Media Lounge de oorsprong van zijn methode helder uiteenzette, wel iets weg van een geniale natuurwetenschapper die een formule heeft gevonden die alles verklaart. In Buenos Aires trekt Sysmo iedere week tweeduizend bezoekers. Sysmo had ook een tijd lang een Amsterdamse afdeling, maar waar die inmiddels is opgehouden, koerst de Brusselse variant succesvol verder. Met onder anderen Remco Menting (bekend van o.a. Kapok) in de gelederen gaf Sysmo een haast rituele opening van de nieuwe Nikko-tent. Dynamisch bleef het met de nadruk op het collectief misschien wat eenvormig, maar voor de goede verstaander is deze muziek zo rijk geladen aan details en verrassend snelle ritmewisselingen, dat er altijd wat te beleven blijft. (Jaïr Tchong)

Zie hier het optreden in de Mixed Media Lounge 



In de Mixed Media Lounge begon Santiago Vazquez met een stuk voor mbira. 


Sahad & The Nataal Patchwork

Pan-Afrikaans gedachtengoed werd in politieke zin helaas nooit echt bewaarheid, maar in de muziek is het een vruchtbare route, die ook onverwachte vergezichten op de reis biedt. De Senegalese zanger, percussionist, gitarist en bandleider Sahad Sarr weet zijn composities op albums nog niet echt optimaal te krijgen, maar live is zijn groep The Nataal Patchwork uitermate overtuigend. Sahad en zijn mannen combineren een enorme dosis gretigheid, met een ruime blik op Afrikaanse genres die vooral gemeen hebben dat ze tot dansen dwingen: afrobeat, afrofunk, afrolatin, mbalax. Congolese gitaarriffjes worden gecombineerd met vonkende funkvamps van trombonist en trompettist. Fela Kuti wordt regelmatig geciteerd. Het duurt niet heel lang voordat het publiek in de Nikko zich gewonnen geeft aan deze listige vervlechting van Afrikaanse muzieksoorten die niet vaak op deze manier worden gecombineerd. Een groot zanger is Sahad niet, maar zijn muziek compenseert dit ruimschoots. (Jaïr Tchong)

Voorafgaand aan het concert was Sahad Sarr in de Mixed Media Lounge voor een interview en een aantal nummers solo. 



Kareyce Fotso
Apárt hoe de Kameroenese Kareyce Fotso met haar Belgische gitarist Fabien Degryse bij het miniconcert in de Mixed Media Lounge overbekende citaten (Take Five) mengt met haar Afrikaanse achtergrond, die weer doorspekt is van singer-songwriterelementen. Kosmopolitische muziek dus, die ze toelicht in de Mixed Media Lounge, in een interview met Bas Springer, vanuit haar achtergrond dat ze op heel jonge leeftijd al aan popcontests meedeed. Al op vijfjarige leeftijd werd ze 'ontdekt': 'Ik kan een heel krachtige stem hebben, maar ook fluisterend zingen. Beide elementen zitten in mijn naam: Kareyce, van caress, en Fotso betekent 'sterk'. (Erk Willemsen)

Bekijk hier twee nummers uit haar miniconcert in de Mixed Media Lounge en het interview door Bas Springer 


Antonio Castrignanò
Zanger, percussionist en bandleider Antonio Castrignanò uit Puglia in het zuiden van Italië heeft als missie het levend en bij de tijd houden van de eeuwenoude traditie van de tarantella, de ‘wildemansdans’ die ooit bedoeld was als remedie tegen het gif van de tarantula. Hoewel dat gif tegenwoordig vooral immaterieel van aard is, zoals hij aan interviewer Koen Schouten vertelde, is de remedie nog altijd effectief en bovendien broodnodig. Dus gaan hij en zijn zeskoppige band er steevast vól in. Tijdens hun minioptreden in de Mixed Media Lounge, het eerste van de dag in de Oyo-tent, lag de nadruk op de traditionele tarantella. Later, op het Nikko-podium, kwamen de popinvloeden van Castrignanò’s nieuwste album meer uit de verf. De hand van producer Mercan Dede is dan duidelijk hoorbaar, bijvoorbeeld aan de vooraf opgenomen geluidsfragmenten waar vervolgens live op wordt ingespeeld. Het meer popgetinte repertoire van de groep steekt wat flets af tegen de traditie, maar de tomeloze energie waarmee wordt gemusiceerd, maakt veel goed. Regelmatig steelt Castrignanò de show, bijvoorbeeld door virtuoos te soleren op een minuscule rammelaar. En de danslustigen onder de Music Meeting-gangers kwamen dankzij deze gedreven Italianen al meteen flink aan hun trekken. (Ton Maas)

 

Marimba-Madimba Conférence
Na de opening Bring your Sax, geleid door de Amerikaanse saxofonist Derek Brown, is het tijd voor het eerste onderdeel op de nieuwe podia van Music Meeting. Het festival werkt al jaren samen met het Duitse avantgardefestival Moers voor een deeltje van de programmering. Een van de producties die dit jaar worden gedeeld is Marimba-Madimba Conférence, waarin westers minimalisme in verband wordt gebracht met de madimba, een Congolese marimbavariant. Het levert zinderend spannende muziek op van een soms aantrekkelijk hoog abstractieniveau. Soms menen we zelfs een verre echo van Louis Andriessen te horen. Tegelijkertijd roept deze zeer filmische muziek een zeker verlangen naar visuele ondersteuning op. (Jaïr Tchong)

 Music Meeting werd geopend door Bring Your Sax, geleid door Derek Brown

www.musicmeeting.nl 


meer nieuws
Betoverende samenzang in de Amstelkerk
maandag 11 maart, 2024
Soloconcert van Nani Vazana in de Roode Bioscoop
zondag 10 maart, 2024
Plus de Transglobal World Music Chart Top-40
vrijdag 1 maart, 2024
Uitverkochte Cloud Nine zaal op stelten gezet
maandag 19 februari, 2024
In Amsterdam, Utrecht en Den Haag tussen 8 maart en 22 juni 2024
woensdag 14 februari, 2024
Daverend optreden bij De X
maandag 12 februari, 2024
Tref begeleidt balfolk in De Omval
dinsdag 6 februari, 2024
Plus de Transglobal World Music Chart Top-40
donderdag 1 februari, 2024
Een persoonlijke impressie
maandag 29 januari, 2024
Monica Akihary met Boi Akih op Jazz Podium Hot House in Leiden
zaterdag 27 januari, 2024