Elk jaar is Roots Open Air het slotevenement van het Amsterdam Roots festival. Dit jaar voor het eerst op Java-eiland, met een superprogrammering! MixedWorldMusic doet in dit artikel verslag van deze dag. Steeds aangevuld met de nieuwste foto's en impressies. Scroll naar onderen door en je vindt steeds nieuwe verslagen, inclusief wat video-footage.

door Erk Willemsen

Twaalf uur na de fraaie afloop van het WK-voetbalfestijn is het even wakker worden op Roots Open Air. De nieuwe band Umume Afrorave zorgt daar wel voor. Met zangeres Minyeshu (Ethiopië) en zanger Koko Lawson (Togo) in de gelederen brengen ze onversneden afrobeat.

 Op de foto: Koko Lawson en Minyeshu bij Umume Afrorave

Lokkhi Terra goed maar gemankeerd
We kunnen altijd alleen maar raden naar de redenen, maar feit is dat het optreden van Lokkhi Terra, om halftwee vanmiddag, enigszins gemankeerd was door het ontbreken van een van de twee leadvocalisten, de Cubaanse zanger Javier Camilo. Hij werd vanochtend bij de douane op Schiphol niet doorgelaten. Het publiek zou misschien niet veel gemerkt hebben als bandleider Kishon Khan het niet omstandig had verteld, natuurlijk nog vervuld van de gebeurtenis. Ook de talbla-speler, toch een belangrijk element in de muziek van Lokkhi Terra, werd node gemist. Dat gezegd hebbende was het een erg goed concert. Hier en daar wat vlak misschien, en soms werd er wat doelloos lang voortgeborduurd op patronen. De set opende sterk met een bossaversie van de qawwaliklassieker Mast Qalander, om door te pakken in een coherente mix van latin- en afrobeatsferen in een Bengaals jasje. De twee blazers gaven er bovendien nog een jazzy tintje aan. Mixed world music ten voeten uit dus!

Op de foto: Lokkhi Terra, met links bandleider Kishon Khan en rechts zangeres Sohini Alam

Azalai 2.0 waanzinnig
Hier en daar een bezettingswisseling deert Azalai bepaald niet. Vorig jaar leek deze nieuwe band rondom gitarist Mark Tuinstra nog een one-off-project, speciaal voor Amsterdam Roots tot stand gebracht, met Minyeshu en vibrafonist David Neerman. Nu was het, net als op Music Meeting onlangs, Omar Ka die de vocalen deed en Aly Keita de balafon. Ka ging er regelmatig tegenaan samen met de waanzinnige sabarspeler Ebou Gaye Mada. Aly Keita staat als altijd garant voor virtuoze balafonsolo's. De sterke composities in combinatie met de poweruitstraling zorgen voor een gaaf concert.

Op de foto: Azalai

Anthony Joseph's Time
Nieuwe band, nieuw album, maar toch wel behoorlijk dezelfde live-sfeer als we van hem gewend zijn. Anthony Joseph weet als altijd het publiek direct te pakken met zijn sterk gearticuleerde stem, spoken word, dan wel gezongen: 'Laten we eens ophouden met praten over stress en problemen. Joy is wat we willen.' En hij zet nog eens aan met zijn strakke funky band.
 

Op de foto: Anthony Joseph

The Garifuna Collective beheert de erfenis van Andy Palacio
Watina is binnen enkele jaren een klassieker in de world music geworden. Andy Palacio werd met dat nummer de hoeder van de bijzondere muziek van het Garifuna-volk in Belize en Honduras. Hij stierf drie jaar geleden aan een hartaanval. Vorig jaar namen zijn musici toch weer de instrumenten ter hand en maakten een nieuw album, ter nagedachtenis van Palacio. Op Roots Open Air speelden ze een ontroerend concert in een volgepakte tent.  

Op de foto: The Garifuna Collective

Korte video/impressie van het nummer Watina op Roots Open Air, zoals zojuist gespeeld door The Garifuna Collective. 

Hipcool
Zoals we al in de aankondiging van Roots Open Air schreven: 'Het oudste world music festival van Nederland verjongt met rasse schreden, als je de programmering van die slotdag onder de titel Roots Open Air bekijkt.' Is het programma op de World Stage klassiek werelds, de bijna even grote Urban Groove Stage laat elk uur een andere hipcoole act zien die het nieuwe publiek naar binnen haalt. Napalma beet het spits af, gevolgd door Kali Mutsa. Diepe dance-bassen, onweerstaanbare beats en een aanlokkelijke performance. Zie foto.

Op de foto: Kali Mutsa

Bomba Estereo
Ondertussen begon het toch nog te stromen van de regen... en dook iedereen de grote tent binnen, waar Bomba Estereo goed van profiteerde met hun ongenaakbare computergestuurde dance-act. Zangeres Liliana "Li" Saumet hebben we wel eens in een opwindender bui gezien. De honderden, honderden optredens van de laatste twee jaar lijken wel iets te veel de automatische piloot binnengelokt te hebben. Niettemin was het voor deze ervaren band een eitje het publiek overstag te krijgen. Springend de regen in...

Op de foto: Publiek bij Bomba Estereo 

Youssou N'Dour's comeback
Hij ging voor president, was even minister van Cultuur in Senegal en nu adviseur van de president. Maar het ging kriebelen en weer touren. Bijzonder dat hij nu een festival aandeed; dat gebeurt niet al te vaak. En hij ging er goed tegenaan. Was de eerste helft van het concert wellicht wat voorspelbaar en zette hij  de boel wat té professioneel neer, daarna sloeg de vonk over, van publiek op artiest en omgekeerd. Een oprecht, goed concert, met natuurlijk wereldnummers, en hier en daar zowaar een nieuwe song. En als je dan na afloop N'Dour in de bepaald niet luxeuze cateringtent een hapje met z'n bandleden ziet eten, weet je dat dit is wat hij wil. Spelen. 

Foto: Youssou N'Dour

mps Pilot after party
En mps PILOT zorgde ervoor dat het publiek nog kon nazweven van een mooie dag aan het IJ in Amsterdam.
 
 

Blog Jaïr Tchong
Een dag later: Jaïr Tchong beschouwt de festivaldag van gisteren in zijn blog op MixedWorldMusic. Klik hier.