door Michael Baird

Eerste disc: Loxo heeft een mbalax beat maar dan langzamer. Strut heeft als inspiratiebron het massale geluid van een Rwandees drumensemble. Fwanda Fun heeft als basis het fwanda-fwanda ritme van het Lala volk uit het Serenje District in Zambia. Download and Merge bevat een Kasaï basisbeat met een onopvallende 5/4 er tegenin. Rain Music is vernoemd naar het ’singing for rain’ genre, ‘Malende’ genaamd (heb ik al in 1996 opgenomen in 1996), bij het Tonga volk uit de Zambezivallei in Zambia en Zimbabwe, maar bevat een sterk politieke boodschap - je zou kunnen zeggen dat ik dat schrijnende schreeuw om regen aan het einde van het droge seizoen om heb gezet om de grote Amerikaanse leugen te belichten. Heritage Groove is mijn versie op drumset van een ritme van het Ubangi volk in centraal Congo (maar gespeeld met een seedpod shaker en een speelgoed piephamer ipv van met drumstokken). Stutter is een melodie die zes maten van 12/8 bestrijkt; daar komt een baspartij van vier maten tegenaan, waardoor het telkens na twaalf maten samenvalt. Dit soort polyritmiek komt vaker voor in traditionele Afrikaanse muziek. De meeste mensen denken dat polyritmiek een kwestie is van andere ritmische onderverdelingen, maar het kan ook een zaak zijn van figuren met verschillende lengtes. In Stick Gongs speel ik op twee gongs uit Thailand met een lamellofoon (duimpiano) en fluiten uit de Zambezivallei in Mozambique. Pinky’s Day Out is elektro-pop, ook weer met een sterke politieke boodschap (zie de tekst in de digipac - en dan wel voor de opkomst van ene Donald Trump!).

Tweede disc: Sophie’s Jumpsuit is in 6/4, maar dan gerekt à la Zimbabwe. Allatatto Al Seno is een duet dat heen en weer zweeft tussen Brazilië en Nigeria. Mulungushi Rock heeft als inspiratiebron een drum ensemble van het Buuduvolk in oostelijk Congo. Baonoko Central Station is een pan-Afrikaans gebeuren, vernoemd naar Baonoko, Chief van de Buudu in de jaren vijftig, die beroemd werd vanwege de feesten die hij gaf (let wel: er is in de wijde omtrek geen spoorweg te bekennen!). Het is snelle maar tegelijkertijd ook langzame muziek, featuring de trommel die mijn vader geschonken kreeg van de Chitimukulu (Paramount Chief) van het Bemba volk in noordelijk Zambia ter gelegenheid van mijn geboorte in 1954 (de trommel is dus ouder dan ik).  Kasaï Neighbours is gestoeld op een ander ritme van 6 basisbeats uit de Kasaï regio in zuidelijk Congo en je hoort daar ook voor het eerst (in de geschiedenis van de Kasaï muziek) een walking bass-partij bij, alweer met begeleiding op de Bembatrommel. Beep-Bop heeft een rumba clave als basis. Monday’s Heat Wave heeft als ritmische basis allebei de clave figuren (op Cuba bekend als rumba en guaguanco) uit de populaire muziek van Congo achter elkaar (één maat de ene, gevolgd door één maat van de andere - dit geeft dus een langere figuur en om de één of andere reden [purisme?] is dit bij mijn weten nog nooit gedaan) maar voor mij een hele gewone en dansbare combinatie. Pygmeeënfluitjes breiden het magische akkoord harmonisch uit met later ook nog ululaties door Marrokaanse vrouwen. Pygmees & Elephants is een polymetrisch stuk waarin 5/4 als uitgangspunt gezelschap krijgt van figuren in 3/4 en 4/4. Een keur aan Europese improvisatoren speelt er een soort free-jazz overheen. Randjes heeft een melodie die ik speel op de vier trommels van mijn drumset met tegenmelodieën op de drie conga’s van Broer Bogaart, allemaal in een traag slepend tempo (zodat de geesten de tijd krijgen gehoord te worden!). Jingling Bells zijn diverse kleine belletjes uit Azië gecombineerd met een likembe lamellofoon uit Congo.

 

https://www.swp-records.com/music/071/danceables 

 

Lees ook de recensie van het dubbelabum.