Ramón Valle mag dan privé een schatje zijn; als muzikant is hij een wild beest. Alleen al hoe hij zich verhoudt tot zijn instrument, is iets om je aan te vergapen. Er lijkt geen grens te zijn waar Ramón eindigt en waar zijn piano begint. Je zou haast kunnen zeggen dat hij eigenlijk geen pianist is maar een muzikant met een pianovormig aanhangsel. Of andersom, dat de piano in hem een gepassioneerde minnaar heeft die zich weinig aantrekt van de algemeen geldende grenzen van betamelijkheid. Hij streelt en kietelt het instrument, maar klauwt ook zonder enige gêne in het klavier en deinst er niet voor terug om de vleugel met de vlakke hand een paar snoeiharde meppen te verkopen. Om je naast deze geweldenaar op het podium staande te kunnen houden, moet je dus heel wat in huis hebben. Trompettiste Maite Hontelé, voor de gelegenheid uitgerust met de bugel vanwege diens warmere en meer omfloerste klank, is qua staat van dienst zeker aan Valle gewaagd. Maar zelfs voor een doorgewinterde routinier als Hontelé geldt: bij Valle ben je nooit helemaal veilig. In de eerste fase van de wedstrijd pareert ze zijn plaagstootjes nog met snedige opmerkingen zoals ‘Steelt hij tóch weer de show!’ Maar tegen het einde van die eerste set zijn de krachtverhoudingen inmiddels zodanig in balans dat dergelijke kunstgrepen overbodig zijn. Hontelé komt alsmaar beter in haar spel en tussen beide muzikanten vonkt en knettert het. Later in de voorstelling grijpt Maite de gelegenheid aan om het publiek uit te leggen hoe ze door de samenwerking met Valle niet alleen haar plezier in het trompetspel heeft kunnen hervinden, maar zich ook opnieuw kon uitvinden als improviserend muzikant. Van die nieuw verworven vrijheid mochten de aanwezigen bij de aftrap van het nieuwe seizoen van On The Roof alvast meegenieten.

Klik hier om het online album met foto's van het concert te bekijken.