Baba Commandant & The Mandingo Band - Juguya3 mei, 2015

Sublime Frequencies / Xango Music

Een deel van de lol van het recenseren is het ontdekken van albums die je vol op het lichaam raken, waar je maar geen genoeg van kunt krijgen. Zo’n cd was Apiafo van Vaudou Game, en nu is daar Juguya van Baba Commandant, artiestennaam van zanger Mamadou Sanou uit Burkina-Faso. Hij zingt met een verschroeiende levenslust. Als hij het op zijn heupen krijgt, brult en schreeuwt hij zijn gemoed de microfoon in, alsof die de geesten kan opnemen die hij bezweert. Daar ligt al veel van de aantrekkingskracht. Maar hij doet meer. Met de muzikanten van de Mandingo Band speurt hij alle hoeken en gaten van het muzikale universum af. Afrobeat is eigenlijk al een gepasseerd station. Midden in het nummer Wasso vliegt hij rechtstreeks de monumentale galm van de dub binnen. Saxofoons stuiteren heen en weer, gitaarlijntjes verliezen zich in dit heftig weerkaatsende uitspansel. Voor je op adem gekomen bent, drijft de gitarist zijn instrument op de spits met een gemeen grommende solo. In Folon declameert Baba zijn woorden fel over dreigende noten van de bas en slepend gitaarwerk, tot hij alles stilzet met nadrukkelijke uitspraken die de drummer onderstreept door flinke klappen uit te delen. Dat is het sein om de sluizen te openen, waardoor de muziek in een opwindende stroomversnelling raakt, om aan het slot weer bij Baba’s felle woorden uit te komen. In elk nummer doet hij met zijn band wel een ander hoekje van de Afrikaanse rijkdom aan. Maar steeds met dezelfde ongebreidelde, ongebluste overgave. Deze cd beluister je niet, je ondergaat hem. Gaat dit feest nog verschijnen op een van onze podia of festivals? Ik hoop het! (René van Peer)

«« terug naar overzicht