Buena Vista Social Club - Lost and Found7 maart, 2015

WorldCircuit / Munich


Het legendarische album Buena Vista Social Club is 18 jaar oud. Juist nu, in 2015, het jaar van de lange afscheidstournee van de club, verschijnt Lost and Found. De afgelopen tijd is er veel gemarchandeerd met de erfenis van dat best verkochte wereldmuziekalbum aller tijden. Nu ook weer. Want waar de marketing het doet voorkomen dat dit teruggevonden opnames zouden zijn van de opnamesessies uit 1996, gaat het in werkelijkheid om nooit zoekgeraakte opnames, live en in de studio, van allerlei artiesten uit de Buena Vista-stal uit de periode 1997 tot 2005. Slechts één track, Macusa, is afkomstig van die legendarische opnamesessies uit 1996. Maar daarmee zijn meteen ook alle kritische noten gekraakt, want Lost and Found is bloedmooi. Meteen al bij het eerste nummer, Bruca Manigua, worden de ontroeringsspieren geraakt als Ibrahim Ferrer ovationeel wordt onthaald door een Parijs publiek. Je visualiseert hem meteen als de schoenmaker die dacht dat hij in het ootje werd genomen toen hij werd uitgenodigd voor de Buena Vista-opnames in de Egrem studio's in Havana. Nu is hij de gevierde Cuba-crooner, wiens stoutse dromen zijn uitgekomen. Ja, het is goedkope romantiek, maar zó levensecht. En het staat als een huis, deze klassieker van Arsenio Rodriguez. Met blazers, wat sowieso geen Buena Vista-kenmerk is. Macusa betreft dus wel het originele Buena Vista Social Club-werk. Het duo dat in '96 verantwoordelijk was voor Chan Chan, Compay Segundo en Eliades Ochoa, gaat opnieuw een fraai duet aan met vocalen, tres en gitaar. Geen spoor van Ry Cooder trouwens... Alleen diens zoon Joachim trommelt een beetje mee. De mooiste track - maar dat zullen weinigen beamen, want nogal persoonlijk - is Black Chicken 37, een overblijvertje van de prachtige cd-opnames voor Orlando Cachaito Lopez, een descarga (jam) met een schitterende cadans en wonderlijk mooie, vette congaklappen van de veel te vroeg overleden Angá. Twee gitaarminiatuurtjes van Eliades Ochoa zijn ook om niet te versmaden, en het onvermijdelijke Lágrimas Negras wordt vertolkt door Omara Portuondo. Niet heel bijzonder, maar hé, die song kan nimmer kapot. Last but not least is daar natuurlijk nog Rubén Gonzalez, die een solostuk speelt. Als je barpianisten verfoeit, word je door Gonzalez beslist omgeturnd. Gegarandeerd. (Erk Willemsen)    

Lost and Found ligt vanaf 23 maart in de winkel.





     




«« terug naar overzicht