José Peixoto e Nuno Cintrão – Visita-Diálogos com Carlos Paredes24 november, 2025

Galileo / Xango

Dit instrumentale album van de Portugese gitaristen José Peixoto en Nuno Cintrão is opgebouwd uit twee delen: Visitas (bezoeken) en Dialogos. Elk deel omvat vijf nummers. Het eerste deel is gebaseerd op originele stukken van de Portugese gitarist en componist Carlos Paredes (1925-2004) met arrangementen die de identiteit van de beide gitaristen benadrukken. Paredes werd gezien als een meester op de Portugese gitaar (eigenlijk cister) die een belangrijke bijdrage leverde aan de ontwikkeling en populariteit van Portugese gitaarmuziek zoals die wordt gespeeld bij de fado. Paredes had een grote invloed op de fado uit Coimbra en heeft die nooit afgewezen. Hij was verantwoordelijk voor de vernieuwing van de Portugese gitaar en vond veel nieuwe klanken uit. Na zijn verhuizing naar Lissabon werkte hij ook samen met fadokoningin Amália Rodrigues. Zijn album Os Verdes Anos (1963) vormde een inspiratiebron voor het verzet tegen het Portugese bewind en de koloniale oorlogen in Afrika. Dit jaar wordt zijn honderdste geboortedag gevierd. Vandaar dat José Peixoto en Nuno Cintrão met deze cd een eerbetoon brengen aan zijn muziek. De mannen hebben zich laten inspireren door de diversiteit aan klanken in het gitaarspel van Paredes en dat is goed te horen. José Peixoto heeft net als Paredes een achtergrond in de klassieke gitaarmuziek. Beide mannen bespelen op dit album ook de elektrische gitaar.  Het samenvloeien van die verschillende gitaarklanken maakt van dit album een levendig instrumentaal verhaal. Peixoto werkte ooit samen met de gerenommeerde Portugese groep Madredeus en Cintrão met voormalig Madredeus-zangeres Teresa Salgueiro. Hij weet traditionele Portugese muziek goed te combineren met jazz en rock. Die instrumentale veelzijdigheid is op Visita goed te horen. In Dialogos, het tweede deel,spelen Peixoto en Cintrão eigen stukken die geïnspireerd zijn door de muziek van Carlos Paredes.
Het eerste deel van het album opent sterk met Verdes Anos (groene jaren). De klanken van de klassieke en de elektrische gitaar vloeien prachtig samen. De tweede track, Marionetas, is wat rustiger en wordt gekenmerkt door gevoelig gitaarspel, zoals dat wel vaker te horen is bij fadomuziek. Canto De Embalar (slaaplied) is vanzelfsprekend nogal ingetogen en Sede E Morte (dorst en dood) klinkt als filmmuziek. Je waant je door deze muziek ergens in Portugal. Mudar Da Vida-Música De Fundo gaat nog rustig van start maar eindigt zeer enerverend. Het tweede deel begint met Canto De Alcipe (het lied van Alcipe), gebaseerd op Paredes’ compositie Cançao De Alcipe maar gecomponeerd door Peixoto en Cintrão. Hierbij wordt de gitaar niet alleen getokkeld maar ook als percussie gebruikt. Herança Palaciana (paleiserfgoed) klinkt soms ontroerend, maar ook ritmisch vanwege het gitaarspel. In Amanhecer (dageraad) vallen hoge en lage gitaarklanken steeds mooi samen. Variaçoes-Visitas, de laatste track op het album, doet met de nodige variatie aan gitaarklanken zijn naam zeker eer aan. Al met al een overtuigend eerbetoon aan deze virtuoze Portugese gitarist. (Rik van Boeckel)

«« terug naar overzicht