Aurora Moreno – La Canción Desvelada27 juli, 2025

Youkali / Xango

Aurora Moreno is afkomstig uit Granada. Eerder bracht de Spaanse zangeres en toonzetter van poëzie al de albums Aynadamar, La Fuente de las Lágrimas en Mar Adentro uit en nu La Canción Desvelada (het lied onthuld). De invloed van flamenco is regelmatig te horen op dit fraaie album met door haar gezongen gedichten van Spaanse dichters en een Chinese. Haar stem staat steeds op de voorgrond. De bekendste tekstleverancier is Federico García Lorca, die eveneens afkomstig was uit Granada. De andere zijn San Juan de la Cruz, Miguel Hernandez, Elena Martán Vivaldi, Antonio Carvajal, Antonio Mata, Javier Egea, Angeles Mora, Luis García Montero en Pao Tchao uit China. De muziek is in de meeste gevallen gecomponeerd door Aurora Moreno zelf en anders door Antonio Mata of Esteban Valdivioso. In het eerste nummer, Si Mas Manos Pudieran Deshojar (als meer handen de bladeren konden plukken), met een tekst van Lorca, bezingt ze de maan en wordt daarbij ondersteund door Luis Mendo op gitaar en Antonio Sánchez op flamencogitaar. El Ala De Un Recuerdo (de vleugel van een herinnering) is een fraai lied met een zachte uitstraling, waar Javier Palancar met zijn accordeon een opvallende bijdrage aan levert. Las Esquina De Los Abrazos krijgt door de percussie van Julio Alcocer een ritmisch karakter. Daarna volgt Canción China, op tekst van Pao Tchao. Hoy (vandaag) opent kalm met fluitspel door Lorenzo Solano, maar gaat daarna over in een flamencoritme met palmas, het handgeklap dat zo kenmerkend is voor de flamenco. Ook in Lorca’s gedicht La Lola, getoonzet door Esteban Valdivioso, klinkt de flamenco duidelijk door. Llama De Amor Vita (vlam van levensliefde) met een tekst van San Juan de la Cruz, begint met fraai saxofoonspel door Lorenzo Solano. Daarna volgt het mooiste lied van dit album: A La Blanca Luz y Al Verde Viento (naar het witte licht en de groene wind). Het is zo fraai dat je het meteen een paar keer achter elkaar afspeelt. Tekst en muziek zijn van Antonio Mata. In Casida Del Sediento, een gedicht van Miguel Hernández, klinkt jazzy saxofoonspel van Lorenzo Solano. Het laatste lied heet Luis Cernuda en gaat over deze Spaanse schrijver en dichter, die net als Lorca hoorde tot de Spaanse generatie van ’27, een belangrijke groep dichters die voornamelijk actief waren tussen 1923 en het begin van de Spaanse burgeroorlog. (Rik van Boeckel)

«« terug naar overzicht