Glitterbeat / Xango
De Servische zangeres Svetlana Spajić draait alweer wat jaren mee. Ze werkte met trompettist Boban Marković, met klarinettist Boris Kovač (die ooit furore maakte met het intrieste en uitbundige The Last Balkan Tango). In het trio Gordan speelt ze met slagwerker Andi Stecher en bassist Guido Möbius, die daarnaast de muziek voorziet van elektronische effecten. Het drietal heeft een deken van duisternis geworpen over de acht nummers op Gordan, hun tweede album. Het is zonneklaar dat Spajić geworteld is in de muziek van haar land. Met diepe, krachtige stem blijft ze dicht bij de traditionele stijl, maar geeft die een knetterende lading. Ze streeft niet naar schoonheid en breekbaarheid, en wordt daarin terzijde gestaan door haar twee schutsengelen. Möbius laat zijn snaren gruizen, zoemen en gonzen. Stecher valt op zijn trommels en bekkens aan alsof hij daar meerdere appeltjes mee te schillen heeft. Je krijgt de indruk dat de gewelddadige geschiedenis van de Balkan van de jaren negentig een onverminderd zware stempel drukt op geest en verbeelding, zoals eerder ook al het geval was op Serbian War Songs (liederen uit de Eerste Wereldoorlog die ze opnam met het Duitse ensemble Zeitkratzer). De muziek heeft nog het meest weg van een poging de demonen van geweld en gewapend conflict uit te bannen door middel van gezongen bezweringen. Laten we duidelijk zijn, dit is geen lichte kost. Maar bijzonder indrukwekkend. (René van Peer)
«« terug naar overzicht