Mieruba / Xango
De Malinese gitarist Solomane Doumbia legt op dit album een link tussen de muziek van Mali en die van Nigeria. Bovendien is het een eerbetoon aan de Malinese musicus Tidiane Kone, die hem in dat opzicht vooruit ging. Maar hoe fraai ook, mede door de zang van Rokia Kouyate en Mahamadou Sidibe, de link met Fela’s afrobeat is toch niet echt te horen. Daarvoor is de ritmiek te kalm. De door Oumar Kouyate bespeelde djeli n’goni geeft in combinatie met Doumbia’s gitaar juist een onmiskenbaar Malinees karakter aan dit album. Hoewel de zang uiteraard anders klinkt dan die van Salif Keita, doet het qua sfeer aan Salif denken, wat niet verwonderlijk is omdat Doumbia als arrangeur en percussionist aan diverse van zijn albums meewerkte. Fraai zijn onder meer Diarabi en het meer ritmische Nekela, met sterk percussiewerk van Drissa Bagayoko. Het album besluit met een knaller, waarin de sfeer van afrobeat toch nog enigszins doorklinkt. (Rik van Boeckel)
«« terug naar overzicht
