Oumou Sangaré - Timbuktu28 april, 2022

World Circuit / V2

De Malinese diva Oumou Sangaré is teruggekeerd bij World Circuit, het Britse label waarmee haar internationale carrière begon. Terwijl haar nieuwe album werd opgenomen is Mali in een eindeloos voortslepende burgeroorlog verwikkeld en de wereld in lockdown - ze nam de plaat vorig jaar op in Bamako, Parijs en Baltimore. Vernoemd naar misschien wel de meest mythische stad ter wereld is Timbuktu ten opzichte van haar voorlaatste album Mogoya (No Format, 2017) te waarderen als een verdere uitwerking van de ‘verinternationaliseerde’ wassoulou sound waarmee ze een van de bekendste zangeressen van het Afrikaanse continent werd. 
Bij een eerste beluistering vrees je een misschien wat al te cleane productie, maar het loont de moeite om door te luisteren. Zeker, de mixage en mastering is gericht op een zo groot mogelijk publiek, maar onder het vernis schuilen meerdere lagen en subtiliteiten die zich pas na een tijdje openbaren. De traditionele Malinese instrumenten worden spaarzaam maar smaakvol en effectief aangevuld met westerse instrumentatie: toetsen, slide gitaar, dobro, moog synthesizer. Gelukkig domineert de ultiem funky sound van de traditionele kamale n´goni (luit) weer op meerdere songs.
Wat Oumou´s zang mist aan harmonische afwisseling en dynamiek kun je ook typeren als een emotioneel effectieve focus: haar vocale kracht is van de 'take no prisoners' benadering. De meeste nummers voltrekken zich langs een parcours dat niet wezenlijk verschilt van haar eerdere albums, waardoor de aandacht van de luisteraar automatisch naar het laatste, atypische maar zeer aangrijpende nummer wordt getrokken.
De elpeerelease is voorzien van een ruim vormgegeven tekstboek: haar teksten in vertaling geven zo een indringende extra laag aan deze songs. In Sabou Dogoné, een bewerking van een aloude wassoulou traditional, doet Sangaré een emotioneel oproep tot herwaardering van de kennis der voorvaderen. Een cri-de-coeur die niet los is te zien van de huidige situatie in Mali.
Sabou Dogoné is in al zijn verstilling en eenvoud een indringend slotakkoord van een album dat veel persoonlijker aandoet dan haar eerdere werk, vooral door de teksten. Het zijn de teksten die samen de rode draad vormen die deze collectie nieuwe songs bijeenhoudt. Sangaré gold in Mali reeds als gestaalde feministe toen de woke generatie in het westen nog geboren moest worden, maar op Timbuktu doemen ook nieuwe onderwerpen op: kindsoldaten, de spanning tussen hoofdstad en regio, rechtvaardigheid in een intens verdeeld land en de verwording van moraal. Sangaré sublimeert haar zorgen met dit prachtige audiodocument. (Jaïr Tchong)

Oumou Sangaré staat 15 mei in La Cigale (Parijs), 14 juni in de AB (Brussel) en 6 juli in het Concertgebouw (Amsterdam).

«« terug naar overzicht