Namgar – Nayan Navaa14 juli, 2021

Arc / Music & Words

Siberië is een lappendeken van etnische bevolkingsgroepen. Met name in de zuidelijke delen van het enorme gebied zijn die volken en hun tradities tegenwoordig echter veruit in de minderheid ten opzichte van etnische Russen die er in de loop der eeuwen om allerlei redenen zijn neergestreken. Al sinds het uiteenvallen van de Sovjet-Unie zijn daardoor lokale emancipatiebewegingen ontstaan om de eigen cultuur te hervinden en uit te dragen. De Tuvanen zijn er dankzij hun virtuoze boventoonzang inmiddels wereldberoemd mee geworden. Heel wat minder bekend zijn de Boerjaten, die van oudsher langs de oostelijke en zuidelijke oever van het Baikalmeer wonen. 
Zangeres Namgar Lkhasaranova stamt uit een geslacht van nomaden en leerde zingen tijdens het hoeden van haar vaders kudde op de steppe van Boerjatië. Het instrumentarium van haar groep Namgar is grotendeels traditioneel, met vedels, luiten en citers zoals die overal in Centraal-Azië te vinden zijn.
Maar de door het booklet gewekte indruk dat die instrumenten op Nayan Navaa de boventoon voeren, is niet helemaal terecht. Al in de openingstrack vliegen de beats en elektronisch bewerkte samples je om de oren. Instrumenten als de yataga (citer), chanza (luit) en khomus (mondharp) zijn in elk stuk wel te horen, maar raken in veel gevallen gaandeweg uit beeld in de door elektronica gedomineerde arrangementen. Die zijn overigens over het algemeen zeer smaakvol en behoorlijk inventief. Luister maar eens naar de geraffineerde meerstemmigheid in Tohoi Zandan Emelee - Yokhor, voordat jachtige riffs op een ruige rockgitaar aansturen op een maatwisseling om vervolgens de boel op stelten te zetten. Zeer fraai is ook het ‘fretloze’ tokkelwerk van Gennady Lavrentiev op gitaar, waarmee hij Namgar begeleidt in het aangrijpende Zandan Khuren, een bruiloftslied van de Ordos-Mongolen. (Ton Maas)





«« terug naar overzicht