Le Gall-Carré//Moal - Touellwel25 december, 2018

Paker - Xango

Hoewel de Keltische revival alweer decennia achter ons ligt, steken met enige regelmaat groepen de kop op die dat vuurtje brandend willen houden. Dat geldt ook voor het Bretonse duo van gitarist Erwan Moal en accordeonist Tangi Le Gall-Carré. In drie kwartier dansen ze rond in de eigen regio en Ierland. Zelfs maken ze een kort uitstapje naar het politiek verwante Baskenland. Hoewel je soms het gevoel krijgt dat de tijd muzikaal gezien stil is blijven staan, spelen ze met zoveel enthousiasme en overtuiging dat je moeiteloos meegesleept wordt. De stuiterende, vrolijk haperende nootjes van het accordeon en het vingervlugge gitaarspel getuigen van een levenslust die zich uiteindelijk toch het best laat vieren met de voetjes van de vloer. Van tijd tot tijd serveren ze je een déjà vu, bijvoorbeeld met de contrabas van Julien Stévenin die lang vervlogen herinneringen aan Danny Thompson wakker roept. Wanneer Moal bijgestaan wordt door Jacques Pellen op twaalfsnarige gitaar reikt hun samenspel naar briljante hoogten. Tussen twaalf instrumentale nummers straalt plotseling een lied gezongen door Typhaine Corre. Het zij je vergeven als die naam je niets zegt, maar het zou plezierig zijn als ze vaker te horen was. Ze beschikt over een geluid waar ik geen genoeg van kan krijgen. De manier waarop ze haar stem speels laat overslaan bij een sprongetje naar boven heeft iets aandoenlijks. Ik dacht dat ik onderhand wat eelt op mijn ziel had, maar ik heb me meteen gewonnen moeten geven. Beluisteren op eigen risico, dus. Anderzijds, wat houdt je tegen? (René van Peer)

«« terug naar overzicht