Jean-Guihen Queyras e.a. – Thrace (Sunday Morning Sessions)11 september, 2016

Harmonia Mundi / PIAS

Thracië fungeert in de titel van dit spannende album niet als geografische locatie, maar als symbool voor kruisbestuiving op de grens tussen Oost en West. Een ongewone ontmoeting is het zeker, want waar improviserende musici uit verschillende tradities elkaar wel vaker weten te vinden, is het voor een westers klassiek musicus als cellist Jean-Guihen Queyras lastiger om zo’n soort samenwerking aan te gaan. Maar in dit geval hebben we te maken met wendbare geesten als de gebroeders Chemirani en lyraspeler Sokratis Sinopoulos. Want deze mannen zijn gepokt en gemazeld in de muzikale dialoog tussen culturen. Sinopoulos ging al op zijn veertiende in de leer bij Ross Daly, de Ierse ex-pat die verantwoordelijk mag worden geacht voor de wederopstanding van de lyra politiki, de Griekse evenknie van de knievedel die in Turkije kemenche wordt genoemd. Vorig jaar nog tekende Sinopoulos voor het schitterende album Eight Winds, dat hij met zijn kwintet opnam voor ECM. En het balboekje van de Chemirani’s moet haast wel tot op de allerlaatste pagina zijn volgeschreven met partners uit alle delen van de wereld, van Bretagne (Erik Marchand) tot Mongolië (Urna) en alles daartussen.
De muziek op Thrace lijkt op het oog een allegaartje, met zowel traditionele melodieën uit Balkanlanden en een nummer van Daly, als ook klassieke Arabische en Perzische stukken en twee werken van eigentijdse westerse componisten: Jörg Widmann en Witold Lutoslawski. Thrace is dan ook beslist geen lichte kost, maar wie de moeite neemt zich er in te verdiepen en zich door de heren te laten meevoeren, wordt rijkelijk beloond. (Ton Maas)

«« terug naar overzicht