Zulya & The Children of the Underground – On Love and Science14 maart, 2016
Het eerste waar je aan denkt bij het zien van de nieuwe cd van Zulya Kamalova, is aan een plaatjes- of voorleesboek voor kinderen. Het is namelijk een fraai geïllustreerd en gebonden boekwerk vol tekeningen die sprookjesachtig aandoen. Die indruk wringt met de titel, die bepaald niks kinderlijks heeft. En als je het schijfje eenmaal uit het zakje aan de binnenkant van het omslag hebt gepeuterd en laat draaien, roept de openingstrack eerder associaties op met muziek uit middeleeuwen en renaissance, al is de instrumentatie onmiskenbaar eigentijds.
Nadere bestudering van de hoestekst wijst uit dat het wel degelijk om een sprookje gaat, maar dan een voor volwassenen. Er is sprake van iemand die Alma, de hoofdpersoon van het verhaal, probeert voor zich te winnen middels een biochemisch brouwsel, maar ‘het meisje met de olijfkleurige huid’ heeft haar hart verpand aan een ander en er zal een raadsel moeten worden opgelost dat betrekking heeft op liefde en wetenschap. De muziek kringelt al op de derde track richting Oost-Europa, iets wat aansluit bij Zulya’s Tataarse achtergrond. Op voorgaande platen hoorden we Kamalova al zingen in het Tataars, Russisch en Engels. Daar komt nu Frans bij, wat de gelijkenis met Lhasa de Sela die zich onwillekeurig aandient, nog versterkt. Na het futuristische uitstapje richting elektronica van haar vorige album Kosmostan, dat ze als 'Starship Z' maakte in samenwerking met OMFO (German Popov), keert Zulya terug naar haar akoestische repertoire van zelfgeschreven songs. Ze wordt ook als vanouds bijgestaan door haar vaste begeleiders, bijgenaamd The Children of the Underground. De songcyclus volgt en illustreert het verhaal van Alma, maar de muziek laat zich ook zonder dat prima genieten. En die stem is zelfs ronduit verslavend! (Ton Maas)
«« terug naar overzicht
