Maite Hontelé - Te Voy a Querer4 september, 2015

V2

Trompettiste Maite Hontelé, Nederlands van geboorte, is een begrip in Colombia. Haar trompet is het ideale ingrediënt om latijnse dansen mee te kruiden. Het instrument is spits, geeft de nodige hitte af, maar kan ook elegant en verleidelijk om melodieën heen draaien. Hontelé verstaat die kunst, dat is duidelijk. Ik kan me voorstellen dat een avondje over de vloer schuiven op de klanken van haar orkest een geweldig plezier zal zijn. Drankje door het keelgat, partner in de armen, en maar zwieren en deinen. Een cd met deze muziek is helaas een andere zaak. Je gaat al gauw luisteren naar wat er zich allemaal afspeelt in het orkest, in de zang. Lang niet alle nummers zijn met evenveel fantasie opgezet en uitgewerkt. Mambo City zakt ergens halverwege in, alsof alle lucht en lust eruit gelopen zijn. Soms klinken Hontelé en haar ensemble glad als het orkest van een amusementsprogramma uit de jaren zeventig. Het blijft toch opereren binnen vrij strak aangehaalde begrenzingen van dansmuziek waarvan een grote gemene deler van harten sneller moet gaan kloppen. Dat maakt de wendingen en oplossingen in de nummers vaak nogal gemakzuchtig. De zang doet daar te vaak niet voor onder. Hontelé is wel zo slim om volle kracht te openen met Me da Igual, dat ze vult met koortjes die op hoogspanningsdraden balanceren. Het koortje in het daarop volgende Nochecita doet gek genoeg bij vlagen denken aan het nummer Oe op de cd Vlaskoorts van De Kift. Maar dan zonder de van noodlot doordrongen droefheid waar de Hollanders zo in uitblinken. Gemengde gevoelens, meer kan ik er niet van maken. (René van Peer)

 

«« terug naar overzicht