Amadou Balaké - In Conclusion19 augustus, 2015

Sterns / Sonic Rendezvous

Amadou ‘Balaké’ Traoré was niet een van de bekendste zangers van Afrika, maar volgens velen wel een van de beste. Deze formidabele vocalist overleed in augustus 2014 op zeventigjarige leeftijd in Ougadougou, de hoofdstad van zijn geliefde vaderland Burkina Faso. Hij genoot vooral bekendheid als een van de leadzangers van de pan-continentale afro-salsa supergroep Africando.
Amadou Balaké begon zijn carrière begin jaren zestig als percussionist en zanger en deed muzikale ervaring op in groepen in Mali, Ivoorkust en Guinee-Conakry. Eind jaren zestig keerde hij terug naar zijn geboorteland, waar hij naam maakte met Orchestre Harmonie Voltaïque en Les 5 Consuls, die een mix speelde van lokale ritmes, klassiek mandingorepertoire, afrocubaanse muziek, funk en afrobeat. In de late jaren zeventig en tachtig woonde hij afwisselend in Parijs en Ougadougou en nam in Ghana en Nigeria zijn eerste elpees op, die doorspekt waren van Malinese invloeden, highlife, afrofunk en Congolese soukous. Zijn bekendste nummer uit die periode was Taximan, dat in 1978 een megahit was in West-Afrika.
In 1979 reisde Balaké naar New York, waar hij met beroemde salsamuikanten, onder wie pianist Alfredo Valdes jr. en trompettist Alfredo ‘Chocolate’ Armenteros, het inmiddels klassieke album A New York! opnam en zo een blauwdruk afgaf voor de Afro-Cubaanse kruisbestuiving van Africando. Internationale erkenning volgde in 2000, toen Amadou Balaké meewerkte aan Mandali, de vijfde cd van Africando, een van de meest succesvolle Afrikaanse projecten van de afgelopen jaren.
In 2013 zocht de Franse journalist Florent Mazzoleni zijn muzikale held Amadou Balaké op in Ougadougou. Mazzoleni tekende diens levensverhaal op en ging met Balaké de studio in om zijn laatste album In Conclusion te produceren.
Wat direct opvalt is de nog altijd krachtige stem van de oude meester, die zich energiek stort op enkele nieuwe composities en herbewerkingen van een aantal van zijn klassiekers. Hij wordt bijgestaan door een groep uitstekende muzikanten op gitaar, balafon, trompet, ngoni en orgel. Prijsnummer is het funky, sterk door James Brown beïnvloede Bar Konon Mousso, dat in de originele versie uit 1978 ook te horen is op de reissue van het album Bar Konon Mousso Bar (Kindred Spirits, 2014). Ook horen we een fraaie vertolking van de melancholieke ballade Balaké, waaraan Amadou zijn bijnaam dankte. Massa Kamba, met scheurende saxofoon, is een floorfiller van jewelste, terwijl in de trage mandingo-ballade Kele Bila de stem van Balaké wat vermoeid klinkt. Daardoor klinkt het nummer extra dramatisch. Ook in Lamizana, met melancholiek getokkel op de ngoni, grijpt Balaké je opnieuw bij de keel. Alsof hij ons na zes decennia nog één keer wil demonstreren wat voor een geweldige zanger hij is. Funky afrobeat vormt de basis van het zwaar dampende Fanta, dat iedereen de dansvloer zal opdrijven. Rest nog de jachtige, nieuwe versie van Wayi Queligi Yéllé, met schetterend koper en fraaie vraag- en antwoordvocalen. Een waardig en indrukwekkend afscheid van een groots zanger. (Bas Springer)

 

«« terug naar overzicht