Vardan Hovanissian & Emre Gültekin – Adana27 juni, 2015

MuziekPublique / Xango

Bezwerend, daarmee is de muziek van dit Armeens-Turkse duo uit Brussel het best getypeerd. Vardan Hovanissian is een virtuoos bespeler van de duduk, een uit abrikozenhout gesneden oervariant van de hobo, en Emre Gültekin stamt uit een Turks geslacht van ashiks, vergelijkbaar met onze troubadours maar vaak in combinatie met spiritueel leiderschap. Al meteen in het eerste nummer horen we de diep resonerende, enigszins omfloerste klank van de tanbur, de langhalsluit die te boek staat als hét instrument waarop aan het hof van de Ottomaanse sultans werd gemusiceerd. Voeg daarbij het klaaglijke gesnater van de Armeense duduk en je wordt als luisteraar bevangen door onbedwingbare weemoed. Met dit album, dat in het teken staat van vriendschap tussen beide volken en culturen, gedenken Hovanissian en Gültekin de Armeense genocide die honderd jaar geleden plaatsvond. Adana gaat echter verder dan een muzikale dialoog tussen Turkse en Armeense traditie. Zowel de arrangementen van traditionele stukken als de composities van Gültekin ademen een kosmopolitische en avontuurlijke geest. Al in het intro van Madenciler wordt duidelijk dat contrabassist Joris Vanvinckenroye een meer dan dienende rol in het geheel vervult, net als percussionist Simon Leleux. Beiden tekenden ook mede voor enkele van de spannende arrangementen. Doordat Hovanissian wisselt tussen duduk, basduduk en rieten fluit, terwijl Gültekin naast tanbur ook minder langhalzige varianten van de Tukse luitfamilie ter hand neemt, zoals baglama, kopuz en üçtelli, is het klankbeeld buitengewoon rijk geschakeerd. En dan hebben we nog niet eens gehad over Gültekins fluwelige en sonore stem, die aan de toch al aanzienlijke emotionele lading hier en daar nog een tandje toevoegt. (Ton Maas)

«« terug naar overzicht