
World Village / Harmonia Mundi NL
Het allereerste intro op de nieuweling van Titi Robin is al meteen een wonder van subtiliteit dat de oren doet spitsen. Wat deze meestertokkelaar weet aan te richten in een paar seconden ‘gepriegel’ op zijn gitaar, is telkens weer verbijsterend. Kort daarna volgt de verrassing die de toon zet voor de rest van dit album: het doffe en stuwende geplok van de Marokkaanse gnawamuzikant Mehdi Nassouli op zijn gimbri (basluit) en de bijbehorende repetitieve zangstijl. Maar net als het een beetje vertrouwd begint te klinken, grijpt Robin in met een subtiel ontregelende gitaarpartij die de zaak scherp houdt. Natuurlijk is deze plaat een eerbetoon aan de rijke traditie van de Marokkaanse gnawa, het erfgoed van voormalige zwarte slaven, maar de Fransman is te veel kosmopoliet om zich daardoor te laten inperken. Dus grijpt hij herhaaldelijk naar zijn Griekse bouzouki en laat af en toe een drietal gastmuzikanten aantreden die met flamencogitaar en palmas het palet verbreden. Ook accordeonist Francis Varis en percussionist Ze Luis Nascimento, beide vertrouwelingen van de Franse meester, doen met verve een duit in het zakje. Vooral laatstgenoemde krijgt ruim baan om flink uit te pakken, met spectaculair vuurwerk als resultaat. Niet alleen een feest voor de zintuigen, deze plaat, maar ook balsem voor de ziel. (Ton Maas)
«« terug naar overzicht