Songhoy Blues - Music In Exile24 april, 2015

Transgressive / Pias

Alsof je The Black Keys opzet. De gitaren botsen er flink onder in de openingstrack van Songhoy Blues' debuutplaat. En meteen is duidelijk waarom de band uit Mali als next big thing is ingehaald door de Britse rockbladen. Ook wel geholpen door het vluchtverhaal dat de jonge muzikanten omgeeft: ze verlieten het noorden van het land voor de terreur van islamisten. Muzikaal kan het kwartet zeer wel op eigen benen staan. Het mooi opbouwende Petit Metier en de liefdevol gezongen klaagzang Mali zijn door akoestische gitaren gedragen gas-terugnummers. Maar voor het merendeel is de versnelling ingeschakeld. In het eerder genoemde openingsnummer vliegen de gitaarsolo's je om de oren, het waarschijnlijk naar producer Nick Zinner (van de Amerikaanse band Yeah Yeah Yeahs) genoemde Nick is stevige Malinese bluesrock, Jolie zweemt naar Amadou & Mariam. De meerstemmige zang, zoals in Wayei, is een plus. Het crossover-appeal naar een festivalpubliek buiten de Womads en Music Meetings is evident. Laat maar komen. Bijvoorbeeld naar Festival Mundial in juni. Dat gaat wel aanslaan daar. (Ben Ackermans)

«« terug naar overzicht