Kiran Ahluwalia - Sanata: Stillness23 april, 2015

Arc / Music & Words

De Canadees-Indiase zangeres Kiran Ahluwalia mag haar meest recente album dan Stillness gedoopt hebben, haar muziek klinkt wat ongeduriger dan voorheen. Dat zit hem vooral in de gitaarbegeleiding van haar partner Rez Abbasi, die krachtiger en rockachtiger is dan op eerdere albums. In verschillende nummers heeft hij het tempo ook opgeschroefd. Wat mij betreft is de muziek er daardoor aanzienlijk op vooruit gegaan. Op de vleugels van Abbasi had Ahluwalia de neiging om tussen verschillende stijlen te gaan zwalken. Op Wanderlust klonk fado door, op Common Ground werkten ze met Tinariwen. Op de een of andere manier is het rockgeluid van de Sahara-band blijven hangen. De stem van Ahluwalia is buigzaam als altijd. Ze zweeft in soepele bochten rond de melodische lijnen, stijgt er soms met een licht hikje bovenuit. Harmonium en tabla’s houden de Indiase sfeer intact. Het geeft haar muziek een ontspannen loomheid, die uitdagend tegenweer krijgt zodra Abbasi zijn elektrische gitaar inplugt. Zo geven ze met gitaar, orgel, basgitaar en drums het psychedelische Lament,dat qawwali-gigant Nusrat Fateh Ali Khan opnam met producer Michael Brook, een flinke opfrisbeurt. In een notedop is dat precies wat ook Ahluwalia naar mijn gevoel nodig had. (René van Peer)

«« terug naar overzicht