
Nonesuch / Warner
De titel van het tweede gezamenlijke album van dit Amerikaanse gelegenheidsduo zegt eigenlijk alles maar tegelijkertijd ook niets. Meer dan één contrabas en één mandoline (en heel af en toe een paar pianoakkoorden van de hand van Meyer) is op de hele plaat niet te horen, maar als er twee mensen zijn die binnen die beperking iets verpletterends tot stand kunnen brengen, zijn het wel deze twee mannen. Laatstgenoemde is de enige bassist ter wereld die zich con arco qua virtuositeit kan meten met Renaud Garcia-Fons. Maar anders dan de wat stijve en zunige Fransman is de Amerikaan een goedlachse bourgondiër die zijn improvisaties en composities altijd injecteert met subtiele humor. Chris Thile groeide van twaalfjarig wonderkind niet alleen uit tot de allerbeste mandolinespeler ooit, maar ook tot een artiest van wereldformaat voor wie genregrenzen niet bestaan. Vorig jaar was hij tijdens Crossing Border nog te bewonderen met zijn bluegrassgroep Punch Brothers; enkele maanden later verraste hij met een cd vol partita’s van Bach. Moeiteloos schakelen de heren tussen western swing, bluegrass, jazz en klassiek. In feite lossen al die invloeden op in een idioom dat elke beschrijving tart, anders dan dat het speels, razend muzikaal, virtuoos en adembenemend is. (Ton Maas)
Beluister de cd op Spotify.
«« terug naar overzicht