
Evergreen Music / Xango
De rubab wordt wel beschouwd als het Afghaanse instrument bij uitstek. Drie snaren om de melodie op te spelen, twee voor de grondtoon, en vijftien of meer die in trilling gebracht worden door de tonen van de melodie. Die laatste set voorziet het instrument van een flinke dosis galm, alsof er een ruimte omheen gecreëerd wordt. Het rubab-repertoire klinkt als een muzikale schakel tussen Iran en India. De Taliban hebben tijdens hun schrikbewind geprobeerd muziek en instrumenten als de rubab uit te bannen, met dezelfde grondige aanpak die de Nazi’s aan de dag legden met hun boekverbrandingen. Het mag een wonder heten dat er überhaupt nog sporen van overgebleven zijn. Quraishi, geboren in Kabul en alweer jaren inwoner van New York, is er het levende bewijs van dat de muziek die aanslag te boven gekomen is. Qua virtuositeit doet hij niet onder voor musici uit eerdere generaties, zoals Ustad Rahim Khushnawaz. Wel laat hij op Mountain Melodies horen dat zijn kijk op het repertoire een stuk luchtiger is. Goed gespeeld, daar niet van, maar hij had meer indruk gemaakt als hij van tijd tot tijd ook de diepte gezocht had, en intensiever gebruik had gemaakt van de fijnzinnige toonbuigingen die karakteristiek zijn voor de rubab. Bovendien doet zijn samenspel met verschillende tablaspelers obligaat aan. Tot communicatie op dieper niveau komt hij eigenlijk niet. (René van Peer)
Beluister de cd op Spotify.
«« terug naar overzicht