Griff Trio – Yoraré2 oktober, 2014

Home / Music & Words

Wat is erger dan een doedelzak? Twee doedelzakken, of in dit geval zelfs drie. Flauw grapje natuurlijk, maar het geeft wel aan dat de doedelzak thuishoort in het rijtje niet-onomstreden muziekinstrumenten. Over de piano of de viool zal dit denigrerende grapje niet vaak gemaakt worden, maar de banjo en de mandoline moeten het net als de doedelzak met regelmaat ontgelden. Het Belgische Griff Trio liet zich daardoor gelukkig niet weerhouden om de aloude blaaszak ter hand te nemen. Let wel: niet de Schotse warpipes, maar veel minder bekende varianten uit Frankrijk en Vlaanderen. Tot dusver bestond hun repertoire uit een allegaartje van invloeden, maar voor hun tweede cd Yoraré besloten ze zich geheel te wijden aan de Belgische traditie, die net als de Nederlandse een nogal stoffige reputatie geniet. In oude liedboeken en krakende veldopnamen ontdekten ze niettemin interessant materiaal uit zowel Wallonië als Vlaanderen, dat vervolgens stevig onder handen werd. In het fraaie Menuet de l’Hermite wordt de schrille klank van de doedelzakken gelardeerd met de omfloerste toon van houten fluiten en in het daaropvolgende Hôliolô staan de heren onbegeleid meerstemmig te zingen te midden van een kudde zachtjes mekkerende schapen. Totdat tussen de exotische klanken plotseling de zinsnede ‘hoe lâht is ’t nâh?’ opduikt, waan je je zowaar tussen Sardijnse tenores. Hoogtepunt van dit sterke album is de spannende vertolking van de ballade Hansken, die verhaalt van een nymfomane Dame die na de onterechte onthoofding van elf van haar bedienden uiteindelijk wordt ontmaskerd en zelf op het schavot belandt. Bij de opbouw van de ruim elf minuten lange spanningsboog wordt geen middel geschuwd. Tijdens de dramatische climax mengt zichzelfs een boventoonzanger in het koortje. (Ton Maas)


Beluister de cd op Spotify.

«« terug naar overzicht