London’s Calling29 oktober, 2012

Culture Clash / Xango

Waarom heeft iemand dit niet veel eerder bedacht? Dat is de eerste reactie bij verzamelplaat London’s Calling. Het geweldige idee: laat Londense ‘wereldacts’ classics over Londen coveren. Het resultaat is soms verrassend, soms voor de hand liggend. Fris is de springerige afroversie van Billy Braggs A13 Trunk Road to the Sea van AJ Holmes & The Hackney Empire, en de mestizoversie van Costello’s (I Don’t Want To Go To) Chelsea van Los Desterrados. Natuurlijk mag London Calling van The Clash niet ontbreken. Het wordt hier maar liefst twee keer opgevoerd door Transglobal Underground feat. Afrikan Boy en de Brits-Aziatische Arun Gosh. De ene is hiphop, de andere in instrumentale klarinetversie, beide niet echt spannend. En waarom twee keer, en niet een keer Guns of Brixton van diezelfde Clash? Zo is ook de songkeuze soms een beetje flauw, zie Electric Avenue (Eddy Grant) of het variéténummer London Is the Place for Me van Lord Kitchener. En waarom niet Dark Streets of London van The Pogues in plaats van het uitgekauwde Streets of London van Ralph McTell? Wel een spannend schijfje voor een wedstrijdje ‘raad de plaat’. Horen we hier The Small Faces? En alleen al de moeite waard voor de hit LND van Lily Allen in briljante ethiojazzuitvoering van Krar Collective. (Dieter van den Bergh)

Beluister de cd op Spotify.

 

«« terug naar overzicht