1, 2, 3, 4, 5, 6 telt de drummer. De bassist valt in en even later grijpt de keyboardspeler naar zijn piep- en kraakdoos. Zo begint deze plaat, en in grote lijnen blijft het zo. Alsof de grote jongens – Tony Allen, Flea en Damon Albarn – het een en ander uitproberen en het vervolgens wel best vinden. Hup, volgend ding. Zo is dit resultaat van een toevallig ontstaan samenwerkingsverband: goeie muzikanten, leuke ideetjes, maar onvoldoende uitgewerkt en daardoor onbevredigend. Jawel, er zijn best wat aardig gelukte partjes onder de achttien stuks tellende verzameling futuristische afrofunkpop, door zeventiger Allen al dan niet breakbeatend voorzien van een solide bodem. De instrumentals Rotary Connection en het in dubsfeer verkerende Check Out, bijvoorbeeld. Maar vaker redden zangeressen Fatoumata Diawara (Benko) en Erykah Badu (Hey Shooter) en/of rapper M.anifest uit Ghana de tracks. Ze geven de nummers de kop en staart mee die ze tot net wat meer dan vrijblijvende probeersels maakt. Popfenomeen Albarn is te prijzen voor zijn durf uit te zwermen, en voor het feit dat hij z’n met Blur en Gorillaz verdiende miljoenen ook investeert in muzikale projecten in Mali of Congo. Maar Kinshasa One Two, weerslag uit 2011 van het avontuur in laatsgenoemd land, leed ook al aan het euvel van te snelle tevredenheid. Hij moet onderhand maar eens iets echt afmaken. (Ben Ackermans)

Beluister de cd op Spotify.
 


«« terug naar overzicht