Baloji - Kinshasa Succursale11 januari, 2012

Crammed Discs / Coast to Coast

Het arriveerde te laat voor de jaarlijstjes van 2011 – zeker weten dat dit album anders hoog had meegedraaid. Kinshasa Succursale van Baloji is namelijk een prestatie van formaat. De jonge dertiger Baloji, afkomstig uit Lubumbashi in Congo, bracht het grootste deel van zijn leven in Luik door. Hij was er rapper met enig succes en bracht in 2008 in België de debuut-cd Hotel Impala uit. Belangrijkste bron van inspiratie: de wetenschap dat hij – nooit gedacht – weer in contact was met zijn moeder, ver weg in Congo. Kinshasa Succursale is deels een herwerking van de eersteling. Baloji toog naar Kinshasa om met velerlei muzikanten de soundtrack te maken bij de film waarin hij zich beland zag. Persoonlijke gevoelens en snijdend commentaar op de aftakeling van zijn geboorteland strijden om voorrang op deze plaat, die ook muzikaal overvol zit. Rumba die minder zoet is dan ze lijkt (Indépendance Cha-Cha), funk, soul, rocksteadyritmes en ophitsende soukous (Congo Eza Ya Biso): dit album is een ware mer à boire. Een werkstuk van een man die iets te vertellen heeft en dat doet in alle geuren en kleuren die hem ter beschikking staan. Het bijzondere is dat hij daarbij toch niet kopje onder gaat in richtingloosheid. Het gospelachtige Tout Ceci Ne Vous Rendra Pas Le Congo werkt bezwerend. Karibu Ya Bintou, furieus in zowel Baloji’s voordracht als de overstuurde likembes van Konono No 1, grijpt je bij de strot. Nazongi Ndako (I’m going home to see my mother) speelt met hulp van Amp Fiddler en Zaiko Langa Langa mooi leentjebuur bij Marvin Gaye, maar heeft in een kakofonische orkestversie meteen een verpletterende reprise. ‘Eclectisch’ is een welgekozen term voor Kinshasa Succursale. Maar grandioos – in meerdere betekenissen – mag Baloji’s album ook heten. (Ben Ackermans)

Beluister de cd op Spotify.
 

«« terug naar overzicht