Beginner's Guide to Latin America (various artists / 3cd)9 oktober, 2011

Nascente / Rough Trade

Bij een titel als Beginner’s Guide to Latin America moet ik altijd even glimlachen: een continent vatten in drie cd’s lijkt voor wie dan ook onbegonnen werk. Nascente heeft er geen moeite mee en verdeelt Latijns-Amerika handig onder in drie categorieën. De eerste is Alternative/Fusion/Now en bijbehorende plaat begint passend met de monsterhit Fuego van het Colombiaanse Bomba Estereo. En naast de hipsters van Nacao Zumbi (Brazilië) en Aterciopelados ft. Sidestepper zijn er originele artiesten geselecteerd, zoals Axel Krygier uit Argentinië. Het resultaat is een redelijke mix waar het verrassend vaak over slangen, spinnen en kakkerlakken gaat (wat wil deze generatie ons vertellen?). Maar op de tweede cd gaat het fout. Want salsa blijkt zowel onder Tropical/Urban/Dancefloor (cd2) als Legends/Classics/Traditional (cd3) te vallen. En als je Tito Puente en Celia Cruz selecteert, waarom dan niet ook New Yorkse salsaorkesten van deze tijd? En waarom eigenlijk Puente als vertegenwoordiging voor Puerto Rico, en niet La Sonora Ponceña of El Gran Combo? Onder cd2 valt ook reggaeton, en, hoewel een dagelijkse werkelijkheid in het Caribisch gebied, zou één nummer hebben volstaan. Cd3 bevat traditionals van Totó La Momposina en Susana Baca, maar ook weer salsa van Celia Cruz en Joe Arroyo (wat was er niet ‘klassiek’ aan Micaela van La Sonora Carruseles op cd 2?). Curieus is de originele versie van Kaoma’s lambada: het Boliviaanse panfluitnummer Llorando Se Fue, en gelukkig  bevat die plaat nog een rustig walsje, zoals je die veel in de binnenlanden van Latijns-Amerika hoort. Aan het eind wordt er nog een frenetisch stukje Piazzolla doorheen gejast voor de tangosmaak. Ik had liever een smaakvolle Gardel-song gezien bij de Legends/Classics. En waar zijn de Mexicaanse boleros en corridos, de musica llanera, het protestlied of iets Braziliaans dat geen samba is? Met een kleurrijk hoesje dat wemelt van de taalfouten is deze driedubbelcd, ondanks een aantal hele fijne nummers, vooral voor de niet erg veeleisende leek een leuke plaat. (Elda Dorren)
 

«« terug naar overzicht