Group Doueh - Zayna Jumma23 augustus, 2011

Sublime Frequencies / Xango

Soms zijn er van die cd-hoesjes die je zand in de ogen strooien. Wie denkt dat Group Doueh op Zayna Jumma rustige kampvuurmuziek uit de woestijn vertolkt... think again! Hoewel deze groep uit de Westelijke Sahara in uiterlijk in geen velden of wegen lijkt op hun bespijkerbroekte en be-T-shirte westerse exponenten, speelt Group Doueh wel degelijk vuige en tegelijkertijd bedwelmende psychedelische rock, desert style vanzelfsprekend, waarin de geest van Jimi Hendrix duidelijk rondwaart. Doueh start furieus. Het titelnummer, waarin de tidinit (luit, een soort ngoni) in plaats van de elektrische gitaar figureert, en de vocalen en de drums de boel voortstuwen, deed mij denken aan een soort opgefokte versie van Khaira Arby’s Ete Youma, waarna in de schurende, door wahwah en flanger gedomineerde scheurtracks Ishadlak Ya Khey en Zaya Koum de geest van Hendrix pas echt uit de fles komt. Ook in de overige tracks dreigt de combinatie van repetitieve riffs, aanjagende vocalen en groovende ritmes de nietsvermoedende luisteraar mee te voeren op het pad richting complete rock-exaltatie. Zayna Jumma eindigt met de instrumentale trancetrip Wazan Doueh, maar dan staat de teller in totaal helaas pas op 34 minuten. Dat is dan ook direct het enige kritiekpuntje op deze cd. Want de Sahara mag dan bestaan uit oneindige vlaktes geërodeerd steen, op de woestijnrock van Group Doueh zit zeker geen sleet. (Francis de Souza)
 

«« terug naar overzicht