Márcio Faraco - O Tempo10 juni, 2011

Le Chant du Monde / Harmonia Mundi

Wanneer een songwriter die toch al aan de softe kant zit een plaat uitbrengt op een kruispunt in zijn leven, is dat meestal geen goed idee. De 48-jarige Márcio Faraco is een van de meest smaakvolle en gevoelige Braziliaanse liedjesschrijvers van het moment, getuige zijn oorstrelende vorige plaat Um Rio. Ook schreef hij de prachtige track Guía voor fadozanger Antonio Zambujo. Met zijn nieuwe cd staat Faraco, zoals de titel al zegt, stil bij het verstrijken van de tijd; het is een thematisch document geworden met metaforen als klokken en momenten als zonsopkomsten, en zwart-witfoto’s van zijn opgroeiende kinderen in het cd-boekje. De opener is een tijdloze parel, het catchy titelnummer zou zo de begintune kunnen zijn van een tv-serie, de zacht stuwende americana Douro doet aan Paul Simon denken, het slotnummer Chuva, Sol e Vento doet de tijd stilstaan, en Constantina, gericht aan, ik gok, zijn moeder of grootmoeder, ontroert: ‘Er is een leven nodig om de eindeloze zee te bevaren. Wanneer je eindelijk de overkant bereikt is het alweer tijd om terug te gaan, om opnieuw te beginnen.’ Maar die nostalgie werkt wel verslappend; als verzameling missen de nummers nét even die edge. Treur echter niet: een reflexieve Márcio Faraco zit nog altijd op het niveau van een – exotische – John Mayer. (Elda Dorren)
 

«« terug naar overzicht