Luis Conte - En Casa de Luis29 mei, 2011
BFM Jazz

Ik heb een zwak voor het werk van Luis Conte. Zijn album Cuban Dreams behoort tot mijn favorieten. Vooral ook vanwege de intentie die erachter zit: een muzikale reis terug in de tijd naar zijn jeugd in Cuba, waar hij tot zijn veertiende woonde, waarna hij samen met zijn broer het land ontvluchtte en in Los Angeles een grootse carrière als percussionist opbouwde. Zijn discografie beslaat momenteel uit meer dan twaalfhonderd albums, die hij inspeelde voor artiesten als Madonna, Eric Clapton, James Taylor, Jackson Browne, Jewel, Al Jarreau, Ricky Martin, Maná en vele anderen. En Casa de Luis is thuiskomen voor Luis Conte. Een foto van zijn geboortehuis in Santiago de Cuba siert de albumhoes, door hemzelf gefotografeerd toen hij twee jaar geleden voor het eerst weer Cuba bezocht, meer dan veertig jaar na zijn vertrek. Maar dit album is in zijn studio thuis in L.A. opgenomen. Met een keur aan goede muzikanten van wie vooral gitarist Barry Coates opvalt, met smaakvol spel dat overal licht aanwezig is. Alle tracks op het album klinken relaxt, wat bijzonder is als je de hoeveelheid percussie in acht neemt die er voorbijkomt. Maar dat is nu net de kunst van wat Conte brengt. Bovendien groeit het album met elke draaibeurt. Een eerste keer verdenk je hem nog van te veel gladheid en automatische piloot, maar dat gevoel verdwijnt volledig na een aantal keer. De openingstrack en slottrack zijn sowieso aantrekkelijk met alleen percussie, waarin de laatste refereert aan zijn samenspel met Doudou N’Diaye Rose, ooit in Nederland. Maar ook de latinjazz van Sticks and Stones mag er wezen, het Braziliaans geïnspireerde Conga Melody en de Arabische invloeden in Water Pots. Alles is gewoon zo mooi. Zelfs Fever (wat gewaagd!) is in al zijn eenvoud vertederend. (Erk Willemsen)

Beluister de cd op Spotify.
 


«« terug naar overzicht