Suzanna Owiyo - My Roots5 april, 2011

Kirkelig Kulturverksted / Xango

Een Keniase krant bracht rwee weken geleden een artikel over haar, als ware ze een van een veldtocht teruggekeerde generaal. Het ging echter om niet meer dan een tournee. Maar die voerde wel door veel Europese steden (waaronder Brussel) en was prestigieus. Want het was niemand minder dan Youssou N’Dour die Suzanna Owiyo had meegevraagd. Hij beschouwt de zangeres als een groot Afrikaans talent. In Nederland weten we daar nog weinig van, al was Owiyo hier al in 2004 voor het eerst op Festival Mundial te gast. My Roots, uitgebracht door het Noorse label Kirkelig Kulturverksted, kan wel eens een doorbraakalbum zijn. Suzanna Owiyo moet het minder van haar stem hebben – al is daar weinig op aan te merken – dan van haar compositorische kwaliteiten. Deze cd herbergt twaalf maatschappelijk betrokken liedjes in haar eigen taal, op twee (deels) Engelse na. Ze liggen vlot in het gehoor, maar hebben diepgang en karakter genoeg.
Het trio nummers waarmee het album opent is wellicht een statement, gezien de titel van het album. Ze hebben een ruwe rand, onder meer door het gebruik van de nyatiti. Owiyo bespeelt deze achtsnarige lier, terwijl zijn gebruik eigenlijk strikt aan mannen van haar Luo-volk is voorbehouden. Mooi geluid, met een resonantie die dicht bij die van een duimpiano ligt. Het stompende Anyango is meteen het stevigste nummer van de cd, die vanaf track vier meer in de sfeer van laid-back gitaren en midtempo’s komt. Maar altijd zit er wel zo veel inventiviteit in de arrangementen en instrumentatie dat dit album fier overeind blijft. Neem Idhe Wa Kamande, met de maboumboum (Luo-drum) als harteklop en mooi weefwerk van gitaren, akoestisch en elektrisch. Of Jamer, waarin de orutu (Luo-vedel) de interactie aangaat met een vrouwenkoortje.
Dat Zimbabwe’s fameuze zanger-gitarist Oliver Mtukudzi tegen het einde in een duet meezingt en -speelt, is goed voor Suzanna Owiyo’s naam. Maar de Keniaanse heeft dan wel al lang en breed haar eigen talent bewezen. Het jivende Nga’to Gi Mare is het orgelpunt van een cd die keer na keer pleziert. Youssou N’Dour had het goed gehoord. (Ben Ackermans)

Beluister de cd op Spotify.
 

«« terug naar overzicht