Ebo Taylor - Love and Death15 januari, 2011
Strut / Pias

In het al meer dan tweehonderd dagen onbestuurde België is een verbod afgekondigd op het woord ‘cruciaal’, omdat het begrip geen enkele betekenis meer heeft na de zoveelste ‘cruciale’ formatiebesprekingen. Ook in de wereldmuziek bestaat er een term waar we vanwege dreigende devaluatie best iets zuiniger op zouden mogen zijn: ‘legendarisch’. Alles rond de eerste internationale release van de Ghanese gitarist-zanger Ebo Taylor op het hippe retro-label Strut is ‘legendarisch’. Misschien helemaal terecht – werk van de Ghanees was eerder te vinden op retro-compilaties van Soundway en Analog Africa –, al valt er weinig over zijn Ghanese achtergrond te verifiëren, zelfs niet in stokoude papieren encyclopedieën. Goed, Ebo Taylor, 74 jaar, zou meer dan een halve eeuw terug aan de wieg van de Ghanese highlife hebben gestaan om in die scene vervolgens decennialang een rol van jewelste te spelen. Op Love and Death, dat met ‘legendarische’ leden van Poets of Rhythm, Jimi Tenors Kabu Kabu en Marijata, strak, maar ook wat steriel werd opgenomen op dubbelvinyl en cd, ligt de nadruk op funky Fela-beats, aangevuld met jazz, soul en traditionele Ghanese klanken. Een briljant zanger is Taylor niet, maar dat wordt muzikaal gecompenseerd. Hoogtepunt is de instrumentale dansvloervuller Victory, waarin staccato saxen mitrailleurvuur spuwen. Anno 2011 treedt de kwieke veteraan, die werd gesampled door r&b-ster Usher, nog altijd op en wel met dertienkoppig orkest, op 19 januari tijdens Club ¡mm...! van Music Meeting in Nijmegen, 20 januari in Zuiderpershuis, Antwerpen, 22 januari in Rasa, Utrecht, en op 9 februari in Paradiso, Amsterdam. Hoe aanstekelijk dat moet gaan klinken kun je hier horen. (Dieter van den Bergh)
 


«« terug naar overzicht