Terrakota - World Massala10 december, 2010

Ojo! Musica / LC Music

Terrakota heeft India ontdekt. Aan het brouwsel dat de groep uit Lissabon bereidt, zijn nu ook de specerijen van het Aziatische subcontinent toegevoegd. Toe maar, het was al zo rijk aan smaken. World Massala noemt Terrakota het fusieresultaat, en de nieuwe cd. Weinig bands slurpen muzikale stijlen van over de wereld zo gretig op als dit multiculturele en maatschappijkritische zevental. Het maakt z’n energieke liveshows tot een feestelijke grabbelton, zoals het publiek op het Sfinks-festival van afgelopen zomer nog kon ervaren. Ook dit vierde album schiet weer alle kanten op. Van het door sitar, trommels en Indiase zang gekleurde titelnummer en de stevige afrobeat in Slow Food tot het West-Afrikaans getoonzette rustpunt Né Djarabi. En van het stomende Ualelepo (met z’n wortels dan weer in Oost-Afrika) en de mbalax in Kay Kay tot het slotnummer Raiz, dat in zang en percussie Zap Mama in herinnering roept – maar daarmee wordt het tekortgedaan, zoals eigenlijk alles op deze cd alleen in mengvormen te vatten is; de wat schelle stem van de van oorsprong Angolese zangeres Romi Anauel valt live in het niet bij het veelzijdige instrumentale spervuur, maar komt hier wel krachtig naar voren. En waar het vorige album Oba Train een beetje ten onder ging aan de overvloed van ideeën, blijkt er drie jaar later meer focus. Vooral daardoor maakt Terrakota een sprong vooruit met een joyeuze luister- en dansplaat. (Ben Ackermans)
 

«« terug naar overzicht