Bonga Jean-Baptiste - Boula26 januari, 2022

Buda /Xango

De bezetenheidsrituelen die integraal onderdeel zijn van vodou (voodoo) hebben deze godsdienst een afschrikwekkend imago gegeven. Daar veranderde ook een eerste diepgaande beschrijving van die rituelen weinig aan. De Amerikaanse filmpionier Maya Deren, die vanaf 1947 regelmatig in Haïti verbleef om vodou te bestuderen, werd ingewijd en maakte de bezetenheid aan den lijve mee. Intrigerend, maar zeker niet angstaanjagend, was haar conclusie. Schijnbaar wanordelijk verlopende ceremonies bleken sterk gestructureerd. Het mocht niet baten. Aan vodou bleef de geur van dreiging en gevaar kleven. Bonga Jean-Baptiste doet op Boula een poging om de religie een wat toegankelijker aanzien te geven. Als houngan (een vodou priester) en zanger in Haïtiaanse bands heeft hij inderdaad de ideale positie om dat te doen. Aan de rituele gezangen voegt hij de technische verworvenheden toe van de opnamestudio. Terwijl de zang en de percussie ruig blijft, is het geluid uitstekend, met extra galm voor diepte en ruimtelijkheid. Wat je mist, is het gevoel van hitte en stof, het rumoer van omstanders, de extatische uitbarstingen van bezetenheid. Die zijn wel terug te horen in opnamen die Maya Deren maakte. Boula is inderdaad fraai opgenomen, en blijkbaar is het voor Bonga Jean-Baptiste een persoonlijk document. Helaas zijn, behalve deze informatie, geen teksten bijgevoegd. Het is dus gissen naar die diepere persoonlijke betekenis. Deze cd is het aanhoren waard, maar voor de meer stoffige en explosieve versies (in mono) kun je beter op zoek gaan naar de muziek die Deren heeft vastgelegd. (René van Peer)

«« terug naar overzicht