Justin Adams & Mauro Durante – Still Moving1 januari, 2022

Ponderosa / Xango

De Britse gitarist Justin Adams legde het al eerder aan met vreemde muzikale mogendheden, waaronder de Gambiaanse griot Juldeh Camara. Kon wel eens met zijn jeugd te maken hebben, want hoewel geboren in Londen groeide hij deels op in Egypte. Niet lang geleden streek Adams neer in het uiterste zuiden van Italië vanwege een klusje als producer. Hij tekende er voor het fraaie nieuwe album van de Canzoniere Grecanico Salentino (tegenwoordig meestal afgekort tot CGS), dat meteen in mijn jaarlijstje belandde. Blijkbaar was de klik met bandleider, violist, zanger en tamboerijnspeler Mauro Durante zo intens dat de mannen daarna de studio in doken om samen verder te stoeien. De sessies mondden uit in een heus album, dat luistert naar de naam Still Moving. En die benaming is wat je noemt ‘spot on’: de elf tracks waaieren qua sfeer alle kanten op. Het allereerste intro doet met zijn vuige gitaarsound en gruizige zang meteen denken aan Rivermudtwilight, de plaat die Adams jaren geleden opnam met Ben Mandelson en Lu Edmonds als Les Triaboliques. Maar dan werpt Durtante zijn tamboerijn in de strijd en jaagt met ferme klappen het tempo op. Adams behoort tot de school gitaristen die de volumeknop zo hoog opdraaien dat ze maar naar de snaren hoeven te wijzen om alle wijzers in het rood te jagen. Overstuurd is in zijn boekje pas de stellende trap, zoals hij in Talassa overtuigend demonstreert. Dat het er ook heel subtiel aan toe kan gaan, bewijzen de mannen met Djinn Pulse, waarin viool en vederlicht getokkelde gitaar sierlijke krullen om elkaar heen draaien. En zo krijgt elk nummer een volstrekt eigen sfeer mee. Een muzikale toverbal met tien verrassende smaken. (Ton Maas)

«« terug naar overzicht