Lloyd Miller & The Heliocentrics & Hadouk Trio - Air Hadouk9 augustus, 2010

Strut Records & Naïve

The Heliocentrics kennen we van hun samenwerking met Mulatu Astatke. Nu brengt deze Engelse jazzgroep bij een album uit met de Amerikaanse multi-instrumentalist Lloyd Miller bij Strut Records. Op het eerste gehoor komt dit titelloze schijfje nogal braafjes over, maar na iedere draaibeurt neemt de prettigheidscoefficient exponentieel toe, en nestelt de muziek zich ongedwongen doch onvermijdelijk onder je schedeldak.
Lloyd Miller schijnt al zo’n 72 jaar op deze aardbol rond te stappen en een van de pioniers van de oriental jazz te zijn. Dat blijkt. Zijn pianospel doet soms santur-achtig aan, en in Nava lijkt zijn klarinet net een shenai. Indonesische gamelan klinkt door in Bali Bronze en Sunda Sunset, maar ook in het meer minimalistische Salendro. Het filmische Electricone drijft op het geluid van de bamboefluit (Indiase bansuri?) en, volgens mij, de sarangi. Dit strijkinstrument bepaalt eveneens de klankkleur van het ruimtelijke Rain Dance. Maar swingen kunnen Miller & consorten ook, zoals blijkt uit het jumpy and jerky Lloyd Lets Loose en Latin. Lekker.
Dat geldt niet voor het Hadouk Trio, dat ook een belofte van ‘world jazz’ in zich heeft. Hoewel de leden jonger zijn dan Lloyd Miller, grossiert dit gezelschap mijns inziens met name in ouwelijke, zouteloze penopauzemuziek. Daar verandert een Monk-covertje of wat gepiel op een hang (een Zwitserse percussiewok) niks aan. Air Hadouk is – zoals de passende titel al aangeeft –vooral geschikt als luchthavenbehang. (Francis de Souza)
 

«« terug naar overzicht