Cheikh Lô - Jamm20 november, 2010

World Circuit / Munich

Hij draait zijn hand niet om voor een lome Cubaanse rumba met zang in geknepen Spaans. Surfgitaren domineren een cover van een Bembeya Jazz-hit uit de jaren zestig. Er is een weemoedig eerbetoon aan de vermoorde revolutionaire president van zijn geboorteland Burkina Faso. Maar ook zijn er Dieuf Dieul en Conia, liedjes van het slag waar we Cheikh Lô vooral van kennen: akoestische mbalax die relaxedheid ademt uit alle poriën, en die wat hese, uit duizenden herkenbare stem. Vijf jaar kwam er geen nieuw werk van de Senegalese soefizanger, eind jaren negentig door Youssou N’Dour in het zadel geholpen. En dus verraste de verschijning van dit album. Dat past bij Lô’s reputatie van grilligheid. Hij naait nu eenmaal z’n eigen naad. Maar zolang dat platen als Jamm oplevert kan iedereen daar vrede mee hebben. Ook wanneer dat album niet een echte verversing in ’s mans oeuvre betekent. De zang is in vier talen, de verscheidenheid in stijlen groot. De hulp van saxofonist Pee Wee Ellis en drummer Tony Allen mag gezien worden als louter het kersje op luchtig geklopte slagroom, want de eigen bandleden weten de weg met het typische Lô-geluid. Dat swingt wel, maar in lô-fi. Ook in de hangmat luistert dat lekker. (Ben Ackermans)

Dit album is cd van de week op MixedWorldMusic.com vanaf 2 september. Luister naar fragmenten van elke song op de home page.  

 

«« terug naar overzicht