Nakany Kanté - Naka28 oktober, 2016

Slow Walk /Xango

Op het eerste gehoor lijkt de stem van Nakany Kanté erg op die van de Kaapverdische singer-songwriter Sara Tavares, die vijf jaar geleden zo'n vocale revelatie was. De akoestische gitariste, liedjesschrijfster en zangeres is in Guinee Conakry geboren, maar in Barcelona artistiek volwassen geworden. Op haar tweede album Naka maakt ze een puike indruk, omringd door een wisselende groep muzikanten uit de Barcelona-scene, waarbij zanger Dany Macaco en Calima-bassist Juan Lu onverwacht opduiken in het flamencogetinte, enigszins uit de boot vallende Dougna. Kanté zingt fraai en met een verleidelijke sopraan, effectief gesteund door gitaargetokkel, percussie, bas, drums en een klaterende balafon. Ze schreef zelf alle nummers voor haar tweede album dat ze ook eigenhandig produceerde. Afgezien van een spaarzaam begeleide klaagzang, het ontroerende Bidenou - over het verdriet van hedendaagse straatkinderen die volkomen aan hun lot worden overgelaten en een aangrijpend persoonlijk verhaal over de plotse verdwijning van haar broer - is er veel ruimte voor  opbeurend gitaargetokkel, fijne percussie op kalebas en ritmische en melodische capriolen op de balafon. Die samenwerking pakt vooral fraai uit in het slotnummer N'dakan, dat dit verrassende album aan een dampende finale helpt.
Kanté's muzikale en vocale invloeden zijn afkomstig uit Guinee en Mali maar ook landen rond de Middellandse zee. De achtergrondzang van Mami Bdengue zorgt op dit sterke album voor extra kleur.
Nakany Kanté is onmiskenbaar een rijzende ster aan het mondiale firmament, die het in zich heeft om in de nabije toekomst nog krachtiger te  flonkeren. Haar concert tijdens de Womex in Santiago de Compostela was in elk geval glorieus (Pieter Franssen).

«« terug naar overzicht